ശ്രദ്ധിക്കുമൊ ഇല്ലയോന്നു.’
‘ഓഹ് നിങ്ങളെ കൊണ്ടു തോറ്റു.എന്തൊക്കെയാണാവൊ നടക്കാന് പോകുന്നതു.നിങ്ങക്കു അച്ചനെ വേണമെങ്കി കൊണ്ടു നടന്നു കളിച്ചൂടെ എന്നെയെന്തിനാ അതിലിടുന്നെ.’
‘എന്നെ കുമാരന് എന്തായാലും ചെയ്യും പിന്നെ നീ മാറ്റിപ്പറയരുതു.’
‘ഓഹ് ഇല്ലേ എന്താന്നു വെച്ചാ രണ്ടും കൂടി ചെയ്തൊ.ഞാന് ശല്ല്യപ്പെടുത്തന് വരുന്നില്ല പോരെ.’
ഇന്ദു അങ്ങനെ പറയുമ്പോഴും ഉള്ളില് അടങ്ങാത്ത കാമദാഹം മൂലം ചുരിദാറിനു പുറത്തു കൂടി പൂര്ത്തടത്തിലൊന്നു തടവി.
അന്നു രാത്രി ചോറുണ്ടിട്ടു എല്ലാവരും കൂടിഉമ്മറത്തിരിക്കുമ്പൊ രമണി ചോദിച്ചു
‘അനിയാ പഴേ ആള്ക്കാരെ വല്ലോം കണ്ടൊ’
‘ഊം ഒരുവിധപ്പെട്ട എല്ലാരെം കണ്ടു’
‘പിന്നെ അനിയാ വനജേടെകാര്യമൊക്കെ അറിഞ്ഞൊ’
അതു കേട്ടു പെട്ടന്നു കുമാരന് നിശബ്ധനായി
‘ഇല്ല’
‘ആ അവളു കെട്ടിയോന് ചത്തെപ്പിന്നെ കൊച്ചുങ്ങളെം കൊണ്ടു ഈ നാടു തന്നെ വിട്ടു പോയി എവിടാണെന്നു അറിയത്തില്ല.’
‘ഊം’
‘അനിയാ അന്നു സത്യത്തിലു വനജേടെ വീട്ടിലു വെച്ചെന്താ നടന്നെ.’
‘ഓ അതൊക്കെ ഇനി പറഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ ചേട്ടത്തീ .കഴിഞ്ഞതൊക്കെ കഴിഞ്ഞീലെ ഇനി അതൊക്കെ അറിഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ.’-
‘സത്യം പറഞ്ഞാ എനിക്കതിപ്പൊ അറിഞ്ഞിട്ടൊന്നും നേടാനില്ലാല്ല .എന്നാലും അറിയാനൊരു ആഗ്രാഹം കൊണ്ടു ചോദിച്ചതാ അനിയാ.വര്ഷം ഇത്രേമായില്ലെ വനജേം പിള്ളാരും നാടും വിട്ടു പോയി അവളുടെ കെട്ടിയോനും പോയി അതിനു അനിയന് പത്തു കൊല്ലം ജയിലിലും ശിക്ഷ അനുഭവിച്ചുഇനിപ്പൊ പറയുന്നതു കൊണ്ടെന്താ പ്രശ്നം.’
‘അതൊക്കെ പറയാനാണെങ്കി കൊറേയുണ്ടു ചേട്ടത്തീ’
ഇതു കേട്ടു രമണി ഇന്ദുവിന്റെ നേരെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കിക്കാണിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു
‘എന്തിനാടി പെണ്ണെ ഇവിടെ വന്നിരിക്കുന്നതു.വലിയവരു വലിയ വലിയ കാര്യങ്ങളു പറയുമ്പൊ