രേഖഃ ഹാവു ആശ്വാസമായി.
ഞാന്ഃ എടി അമ്മയെന്തിയേ?
രേഖഃ എടാ അമ്മ കുളിക്കുവാ, എന്റെ കസിന് ഒരു 10 മിനിറ്റിനുള്ളില് വരും.
ഞാന്ഃ അയ്യോ അപ്പോള് നമ്മുടെ പ്ലാന്.
രേഖഃ പ്ലാനില് ചെറിയ മാറ്റം, നീ ഇപ്പോള് തന്നെ എന്റെ മുറിയില് കേറി ഒളിച്ചോ, ഇന്നാ ചെരുപ്പ്.
അവള് ചെരുപ്പ് എന്റെ കൈയിലേക്ക് നീട്ടി പറഞ്ഞു. ഞാനാകെ കണ്ഫ്യൂഷനായി.
ഞാന്ഃ എടി അപ്പോള് അമ്മ ചോദിക്കില്ലെ?
രേഖഃ ശ്ശെടാ നീ അതൊന്നുമോര്ത്ത് ടെന്ഷനാവാതെ ചെക്കാ, എല്ലാം ഞാന് ഡീല് ചെയ്തോളാം. നീ വേഗം ചെല്ല് കണ്ണാ, അമ്മ ഇപ്പോള് വരും. അകത്ത് കേറി കതകടച്ചാല് മതി.
പിന്നെ ഞാന് നോക്കിയില്ല, സ്റ്റെപ്പ് കേറി ആദ്യം കണ്ട മുറിയിലോട്ട് കേറി. നല്ല അടക്കവും ഒതുക്കുമുള്ള മുറി. എല്ലാം അടക്കിപറുക്കി വെച്ചിട്ടു ണ്ട്. രേഖയുടെയും ഭര്ത്താവിന്റെയും കല്യാണഫോട്ടോ ടേബിളിലുണ്ട്. പക്ഷെ അത് തിരിച്ച് വെച്ചേക്കുന്നു. ഞാന് അത് എടുത്ത് നോക്കാന് പോയില്ല. കതകടച്ച് കട്ടിലിലേക്ക് വീണു. നല്ല പതുപതുത്ത മെത്ത. ഇന്ന് ഞാന് രേഖയേ ഇവിടിട്ട് പൊളിച്ചടുക്കും. ഓരോന്ന് ആലോച്ചിച്ച് ഇരുന്നപ്പോള് പുറത്തൊരു വണ്ടി വന്ന് നില്ക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. ജനലില്കൂടെ നോക്കിയാല് കാണാം. എന്നാലും ഞാന് റിസ്കെടുക്കാന് പോയില്ല. ഒരു സേഫ്റ്റിക്ക് ഞാന് കട്ടിലിന്റെ അടിയില് കേറി ഒളിച്ചു.
താഴെ ഇപ്പോഴും സംസാരം കേള്ക്കാം. ആരും വരല്ലെ എന്ന് ഞാന് പ്രാര്ഥിച്ചു. എന്റെ നെഞ്ച് നല്ലോണം ഇടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാന് അവിടെ അരമണിക്കൂറോളമിരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഒരു വണ്ടി മുറ്റത്ത് നിന്ന് ഇറങ്ങിപോകുന്ന ശബ്ദംകേട്ടു. ഞാനപ്പോള് തന്നെ ഇറങ്ങിവന്ന് ജനലില്കൂടെ നോക്കി. അതെ അവര് തന്നെ, പോവുകയാണ്. ഹോ സമാധാനമായി. ഞാനൊരു നെടുവീര്പ്പിട്ടു. ഒരുത്തിയെ ഊക്കാന് എന്തോരം റിസ്കക്കെടുക്കണം. പെട്ടെന്ന് ആരോ സ്റ്റെപ്പ് കേറി വരുന്ന ശബ്ദം. വേഗതിലായത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ഒളിക്കാന് പറ്റുന്നതിന് മുമ്പെ കതക് തുറന്നു. ഓ ഇവളായിരുന്നോ. നോക്കുമ്പോള് രേഖ, മുഖത്ത് ഒരു കള്ളചിരിയുണ്ട്. ഓ ഇവളായിരുന്നോ മനുഷ്യന് പേടിച്ച് പോയല്ലോ. അവള് എന്റെ അടുക്കല് വന്നു. “അവര് പോയി കെട്ടോ”