മീര -നീ കാര്യം പറയടാ
അരുൺ -എടീ ഫുട്ബോൾ കളിച്ചപ്പോൾ കാല് ഒന്ന് ഉളുക്കി അത്രയേ ഒള്ളു
മീര -നിനക്ക് നേരത്തെ എന്നോട് ഒന്ന് പറയാൻ പാടില്ലേ
അരുൺ -എടീ കാര്യമായിട്ട് ഒന്നും പറ്റിയില്ല പിന്നെ ഈ ചെറിയ കാര്യത്തിന് നിന്നെ വെറുതെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണ്ടാ എന്ന് കരുതി
മീര -നിന്റെ കാര്യത്തിൽ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നത് എനിക്ക് ഒരു പ്രശ്നം അല്ല
അരുൺ -ശരി ഇനി ഒന്ന് തുമ്മിയാൽ പോലും ഞാൻ നിന്നെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞോളാം
അരുണിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് മീര ചിരിച്ചു
മീര -മ്മ് എന്തായാലും ഞാൻ വൈകുന്നേരം വരണ്ട്
അരുൺ -മ്മ്
അങ്ങനെ വൈകുന്നേരം ആയി മീരയും മാലിനിയും വീട്ടിലേക്ക് പോയി അവർ വന്നതും അരുൺ വാതിൽ തുറന്നു
മാലിനി -കണ്ടോ മീരേ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഇവന് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലെന്ന്
മീര -എന്നാലും ഒരു മനസമാധാനം വേണ്ടേ
മാലിനി -മ്മ്. നിങ്ങൾ സംസാരിച്ച് ഇരിക്ക് ഞാൻ ചായ എടുക്കാം
അരുൺ -നീ വാ
അരുണും മീരയും അവന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി. റൂമിൽ എത്തിയതും അരുൺ മീരയെ കെട്ടിപിടിച്ചു മീര ഒന്ന് പിടഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
മീര -ഏയ്യ് അരുൺ എന്താ കാട്ടുന്നെ
അരുൺ -അടങ്ങി നിൽക്കെടി
മീര -നിന്റെ ഒരു കാര്യം
അതും പറഞ്ഞ് മീര അരുണിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു അൽപ്പം നേരം അവർ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു ഈ സമയം മാലിനി ചായയും അവിടെക്ക് വന്നു അവരെ കണ്ടതും അവളുടെ ഉള്ളിൽ നാണം ഉണർത്തി. മാലിനി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി അകത്തേക്ക് കയറി മീരയും അരുണും പെട്ടെന്ന് നീങ്ങി മാറി എന്നാലും രണ്ട് പേരുടെയും മുഖത്ത് ചമ്മൽ ഉണ്ടായിരുന്നു
മാലിനി -ദേ ചായ കുടിക്ക്
മാലിനി ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ ചായ അവർക്ക് നൽകി. അവർ അത് വേഗം കുടിച്ചു