ഞാനും സഖിമാരും 8 തുടരുന്നു..
പതിവ് തെറ്റിക്കാതെ കോളേജിലേക്ക് പോയി. പക്ഷേ ഇന്ന് എന്തോ ഒരു പുത്തനുണറവ് ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ മനസ്സിൽ മുഴുവൻ അമ്മുവേച്ചിയുമായുള്ള 2 ആമത്തെ കളി ആയിരുന്നു. ഒന്നാമത്തെ കളി ഇപ്പോഴും ഒരു സ്വപ്നം പോലെയേ കാണാൻ പറ്റുന്നുള്ളൂ.. പക്ഷേ 2ആമത്തെ മുഴവൻ കളിയുടെയും ഓരോ നിമിഷവും മനസിൽ ഉണ്ട്.
കോളേജിൽ എത്തിയ ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ തന്നെ കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തെ ഓരോന്ന് ഓർത്ത് ഇരിക്കുവാണ്.
ഷിമ്ന എന്നെ ഇടയ്ക്കിടക്ക് നോക്കുന്നുണ്ട്.
ഇന്ന് ലക്ഷ്മി വന്നില്ല, ജിഷ്ണ ഇടക്ക് വന്നു വർത്തമാനം പറഞ്ഞു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു നമ്മൾ പുറത്തു മരത്തിന്റെ അവിടെ പോയി. ഞാൻ ജിഷ്ണയെ ഒന്ന് പിടിച്ചു. ഇത് ഇപ്പോ സ്ഥിരം പരിപാടി ആയിട്ടുണ്ട്. അവൾ ആണെങ്കിൽ പൂച്ച വന്നു കാലിന്റെ ഇടക്ക് നിന്ന് കളിക്കുന്നത് പോലെ തട്ടിയും മുട്ടിയും നിക്കും ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ വേണ്ടി.
വർത്തമാനം പറയുന്ന കൂട്ടത്തിൽ ഞാൻ ചെറിയമ്മയുടെ വീട്ടില് പോയത്ല്ലാം പറഞ്ഞു, പക്ഷേ അമ്മുവേച്ചിയെ പറ്റി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പെൺപിള്ളേർക്ക് കുശുമ്പു വന്നാൽ പിന്നെ കിട്ടുന്ന സുഖം ഇല്ലാതായി പോകും അമ്മുവേച്ചിയെ ഇനി കാണുമോ എന്നു പോലും പറയാൻ പറ്റില്ല.
പക്ഷേ ഞാൻ ഇപ്പോ ഒരാളെ വല്ലാതെ മിസ്സ് ചെയ്യുന്നു. വേറെ ആരും അല്ല എന്റെ ചെറിയമ്മയെ, എന്തോ എന്നെ നല്ലവണ്ണം മനസിലാക്കിയ ഒരാളാണ് എന്റെ ചെറിയമ്മ.
കളി ഒപ്പിച്ചു തന്നത് കൊണ്ടല്ലേ? എന്നു ചോദിച്ചാൽ ഒരിക്കലും അല്ല. ചെറിയമ്മയെ കളിക്കാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടോ? കളിക്കാൻ ആഗ്രഹമില്ല.. ഇല്ലേ എന്നു ഒന്ന്കൂടി ചോദിച്ചാൽ, കിട്ടിയാൽ വേണം. പക്ഷേ ഷീബേച്ചി പറഞ്ഞ പോലെ ഉള്ള പോലെ ഉള്ള ബന്ധം, അത് ശരിക്കും എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു കാര്യം ആണ്. അതാണ് ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഈ പിള്ളേരുടെ അടുക്കലും പ്രയോഗിക്കുന്നത്. ഒന്നിനും പറഞ്ഞു നിർബന്ധിക്കുകയില്ല എന്നാൽ എനിക്ക് വേണ്ടുന്നതു അവരുടെ കയ്യില് നിന്ന് വാങ്ങാനും പറ്റും.
ഞാൻ പണ്ട് ഒരു ബുക്കിൽ വായിച്ച് മനസ്സിൽ പതിഞ്ഞ ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്. പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് നമ്മളിൽ ഒരു വിശ്വാസം വന്നാൽ, നമ്മൾ അവരെ മുതലെടുക്കില്ല എന്നു അവർക്ക് തോന്നിയാൽ, അവർ നമ്മളോട് എല്ലാ രഹസ്യങ്ങളും തുറന്നു പറയും കൂടാതെ ചോദിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ പലതും തരും എന്നു.