ഈപ്പച്ചനും രമേശന്റെ കുടുംബവും [ലോഹിതൻ]

Posted by

അതിന് വഴിയുണ്ട്.. ഭൂമിയുള്ള ആരെങ്കിലും ജാമ്യം നിന്നാൽ മതി… ഞാൻ ജാമ്യം നിൽക്കാം…

അതു കേട്ടപ്പോൾ ദിവ്യയുടെ മുഖം പ്രകാശമനമായി… വസുമതിക്കും സന്തോഷമായി.. സഹായിക്കാൻ ഒരാളുണ്ടല്ലോ..!

സംസാരത്തിനിടയിലും അയാൾ ദിവ്യയെ ശ്രദ്ദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അമ്മയെ പോലെ തന്നെ… എല്ലാം ആവശ്യത്തിനുണ്ട്…

കുറച്ച് നേരം കൂടി വർത്തമാനം പറഞ്ഞിട്ട് അയാൾ അവിടെ നിന്നിറങ്ങി…

പോരുന്നതിനു മുൻപ് ദിവ്യ കേൾക്കാതെ വസുമതിയോട് പറഞ്ഞു… രാവിലെ തോട്ടത്തിൽ വരണം.. ഞാൻ കാവൽ പുരയിൽ കാണും…

ഈപ്പച്ചൻ പോയ ശേഷം ദിവ്യ വസുമതി യോട് ചോദിച്ചു… അയാൾ പറഞ്ഞപോലെ ചെയ്യുമോ അമ്മേ

അതെന്താ നീ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്…?

അല്ല.. ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ ഒരു ലോഹ്യത്തിന് പറഞ്ഞതാണെങ്കിലോ..

ഹേയ് അങ്ങനെ പറയുന്ന ആളാണ്‌ എന്ന് തോന്നുന്നില്ല…. ഇഷ്ട്ടംപോലെ കാശൊള്ള ആളാടീ…

അമ്മയ്ക്ക് അറിയാമോ അയാളെ..?

ഞാൻ കെട്ടിട്ടുണ്ട്… മുണ്ടക്കൽ ഈപ്പച്ചൻ എന്നാണ് എല്ലാരും വിളിക്കുന്നത്‌.. ഭാര്യയും മക്കളുമൊന്നം ഇല്ലന്നാ തോന്നുന്ന ത്… ആ എന്തെങ്കിലും ആകട്ടെ… പറഞ്ഞത് പോലെ അയാൾ ചെയ്‌താൽ നിന്റെ ഭാഗ്യം…

ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് തിണ്ണയിൽ പാമ്പായി കിടക്കുന്ന രേമേശനെ ഒന്നു നോക്കിയിട്ട് വസുമതി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി….

രമേശന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ മുതൽ ഈപ്പച്ചൻ ഓരോ കണക്കുകൾ കൂട്ടാൻ തുടങ്ങി…

വസുമതിയുടെ കടി ഇളക്കിയിട്ടുണ്ട്… ഇനി അവൾ എന്നെ തേടി വന്നോളും.. പിന്നെ കുണ്ടൻ ചെറുക്കൻ.. അവൻ നേര ത്തേ തന്നെ തന്റെ കസ്റ്റഡിയിൽ ആണ്… രമേശന് ഇടക്കിടക്ക് മിനുങ്ങാനും വട്ടചിലവിനുള്ള ചില്ലറയും കൊടുത്താൽ അവൻ ഹാപ്പി യാകും…

പെണ്ണിന് നേഴ്സിംഗ് പഠിക്കണമെന്ന് വല്ല്യ ആഗ്രഹമുണ്ട്… അതു സാധിച്ചു കൊടുത്താ ൽ അതും വളയും എന്ന് കരുതാം… ങ്ഹാ… കുറച്ചു പണചിലവുണ്ട്… അത് ആവശ്യത്തിനു ഉണ്ടല്ലോ… ഇനിയുള്ള കാലം ഇവരെ കൊണ്ട് തള്ളി നീക്കാം…

പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ അടുക്കള പണി ഒതുക്കിയിട്ട് വസുമതി ബാത്‌റൂമിൽ കയറി നൈറ്റി ഊരി മാറ്റിയിട്ട് കുനിഞ്ഞ് തന്റെ പൂറിലേക്ക് നൊക്കി…

ഈപ്പച്ചായൻ പറഞ്ഞത് ശരിയാ… എന്തോരം പൂടയാ… അവൾ ചെറിയ കത്രിക കൊണ്ട് രോമം വെട്ടി ലെവലാക്കി…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *