Posted by അർപ്പിതയും അനുരാധയും തമ്മിൽ ചില അഭിപ്രായ വ്യത്യാസങ്ങൾ ഒക്കെ വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നു, അതിപ്പോൾ ഏതു വീട്ടിലാണ് ഇല്ലാത്തത് അല്ലെ! അമ്മയും മോളുമായാൽ ഇണങ്ങുകയും പിണങ്ങുകയുമൊക്ക ചെയുന്നത് സ്വാഭാവികമല്ലേ!? പക്ഷെ എന്റെ ഫോണൊക്കെ ചെക്ക് ചെയുന്ന സ്വഭാവം അർപ്പിതയ്ക്കുണ്ട്, അവളുടെ ഒരു കസിൻ ബാംഗ്‌ളുർ പഠിക്കുന്ന കൊച്ചാണ്. അവളിടക്കിടെ എന്നെ മെസ്സേജ് ചെയുന്നത് അർപ്പിതയ്ക്ക് അറിയാം. അത് പറഞ്ഞിട്ട് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇടക്ക് ചെറിയ പിണക്കവും ഉണ്ടാകാറുണ്ട്, അങ്ങനെയൊക്കെ ആണെങ്കിലും, ജീവിതമെന്നാൽ പരസ്പരം അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യണം എന്ന തത്വത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഹാപ്പിയാണ്!!! അർപ്പിത കൊച്ചിയിൽ എത്തിയതും ബാങ്ക് കോച്ചിങ് നു ജോയിൻ ചെയ്തു. രാവിലെ മുതൽ വൈകീട്ട് വരെ ആഴ്ചയിൽ മൂന്നു ദിവസം ക്‌ളാസുണ്ട്. പിന്നെ പി എസ്‌ സി ക്‌ളാസും വേറെയുണ്ട്. അവൾ അതുകൊണ്ട് നല്ല ബിസിയാണ്. എങ്ങനെയും ജോലി നേടുക എന്ന ലക്ഷ്യമാണ്.
പുതിയ വാടകക്കാർ വീട്ടിലേക്ക് വന്നു. ഒരു അമ്മയും മോളും ആയിരുന്നു. പറയുന്നത് കൊണ്ടൊന്നും തോന്നരുത് 5-2 ഇഞ്ച് ഉള്ള നല്ല ക്യൂട് മെലിഞ്ഞ പെണ്ണ്, ഇവിടെ രാജഗിരിയിൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ് ഫൈനൽ ഇയർ ആണത്രേ പഠിക്കുന്നത്. അമ്മയുടെ പേര് ഷൈലജ മകളുടെ പേര് ശില്പ. അമ്മ പഴയ സിനിമ നടിമാരെ പോലെയുള്ള രൂപം, നാട്ടിൻപുറത്തു കാരിയാണ്. രണ്ടാളെയും എനിക്കൊരുപാട് ഇഷ്ടമായി. തത്കാലം നമുക്ക് അനുരാധ മാത്രം പോരെ?!
അങ്ങനെയിരിക്കെ പെട്രോളിന്റെ വിലവർദ്ധനവിനെ തുടർന്നു സംസ്‌ഥാനത്തൊട്ടാകെ ബസ് സമരം തുടങ്ങി, അർപ്പിതതന്നെയാണ് അടുക്കളയിൽ വെച്ച് അമ്മ അനുരാധയോട് പറഞ്ഞത്, അമ്മയിനിമുതൽ ഏട്ടന്റെയൊപ്പം ബൈക്കിൽ സ്കൂളിലേക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ എന്ന്. എനിക്കതിൽ വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷമുണ്ടായിരുന്നു, എന്തെന്നാൽ മുൻപും ഞാൻ പലതവണ ബൈക്കിൽ പോകാൻ അമ്പലത്തിലേക്കോ മാർക്കറ്റിലേക്കോ ഒക്കെയാണെങ്കിലും ആള് വരില്ല! അതെന്താണെന്നു ഞാൻ പിന്നെ പറയാം! (ഞാനൊരു ബ്ലാക്ക് പൾസർ 220 ആണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്.) അർപ്പിത എന്നോട് ആജ്ഞാപിക്കുന്ന മട്ടിൽ “ഏട്ടാ നാളെ മുതൽ അമ്മയെയും കൂട്ടികൊണ്ട് പോകുന്നതും വരുന്നതും ഏട്ടന്റെ ഉത്തരവാദിത്തമാണ് കേട്ടല്ലോ” എന്ന് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ അത് കേട്ട സമയം അനുരാധയെ നോക്കുമ്പോ അവർ വാതിലിന്റെ മറവിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു.
അനുരാധ ഞാൻ കേൾക്കാത്ത പോലെ അർപ്പിതയോടു പതിയെ “അവനു ബുദ്ധിമുട്ടാകും അതൊക്കെ!”
എന്ന് പറയുന്നത് കേട്ടു. ഒടുവിൽ ജോലിയുടെ കാര്യമല്ലേ എന്ന മട്ടിൽ അനുരാധ എന്റെയൊപ്പം വരാൻ സമ്മതിച്ചു.
ആദ്യത്തെ ദിവസം അനുരാധ ഇളം നീല നിറത്തിലുള്ള ഒരു ഷിഫ്‌ഫോൺ സാരി ആയിരുന്നു ഉടുത്തിരുന്നത്. ഒപ്പം നല്ല ഭംഗിയുള്ള കമ്മലും ഒരു സ്വർണ്ണമാലയും അണിഞ്ഞിരുന്നു. കരിമിഴികളിൽ അഞ്ജനം നല്ലപോലെ കറുപ്പിച്ചു വരക്കുന്നതവർക്ക് വല്യ ഇഷ്ടമാണ്. പക്ഷെ പൊക്കിളൊന്നും കാണിക്കാത്ത പോലെയാണ് അമ്മ സാരിയുടുക്കുക. സുന്ദരമായ വയർ പരമാവധി കാണിക്കാതെ പൊതിഞ്ഞു വെക്കാനും എന്റെ കള്ളി മറക്കാറില്ല. അത്രയും അച്ചടക്കം വസ്ത്രധാരണത്തിലാവർ ഈ പ്രായത്തിലും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. അർപ്പിത പക്ഷെ അത്യാവശ്യം പൊക്കിളും കൈകളും കാണിച്ചിട്ടാണ് സാരിയൊക്കെ ഉടുക്കുക അതവൾക്കിഷ്ടവുമാണ്.