ഒരു ഊക്കന് ചരക്കിനെ കെട്ടിയാല് ജീവിതം സുഖമായി എന്ന് വിശ്വസിച്ചിരുന്ന എന്റെ ഏട്ടന്റെ സന്തോഷമില്ലാത്ത മുഖം എനിക്ക് വളരെ പ്രതീക്ഷയ്ക്ക് വക നല്കി. രമ്യ ഇപ്പോള് മിക്ക സമയത്തും മുഖം വീര്പ്പിച്ച് ആരോടൊക്കെയോ പകയുള്ളത് പോലെയാണ് നടപ്പ്. അതിന്റെ കാരണം എന്താണെന്ന് എനിക്കോ അമ്മയ്ക്കോ ഒട്ടു മനസ്സിലായതുമില്ല. പക്ഷെ ഒന്ന് ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചു. കല്യാണം കഴിച്ച സമയത്തെക്കാള് അവള്ക്ക് തടിയും കൊഴുപ്പും കൂടിയിരുന്നു; വെറും നാല് മാസങ്ങള് കൊണ്ടുതന്നെ.
അങ്ങനെ എന്റെ പരീക്ഷകള് കഴിഞ്ഞുള്ള അവധിക്കാലമെത്തി. ഇനി രണ്ടു മാസം കോളജില്ല.
രമ്യയുടെ പിണക്കവും പരിഭവവും മൂലം അവള്ക്കൊരു മാറ്റം ഉണ്ടാകാനായി അമ്മ കുറെ ദിവസത്തേക്ക് എന്റെയും ഏട്ടന്റെയും നടുവിലുള്ള പെങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് വിരുന്നുപോയി. അവളുടെ ഭര്ത്താവ് ഗള്ഫിലാണ്.
അമ്മ പോയതോടെ രമ്യയും ഏട്ടനും തമ്മിലുള്ള കശപിശ കുറേക്കൂടി മൂത്തു. ഞാന് അതൊന്നും അറിയാത്ത മട്ടില്, അവര്ക്ക് വെട്ടപ്പെടാതെ ഒഴിഞ്ഞു നടന്നു. പക്ഷെ നിരീക്ഷണങ്ങളില് നിന്നും ഒന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി; വഴക്കിന്റെ കാരണം അവളുടെ കടി മാറാത്തത് തന്നെ. കാരണം അവളുടെ പ്രശ്നം എന്താണെന്ന് ഏട്ടന് പലവട്ടം ചോദിക്കുന്നത് ഞാന് കേട്ടതാണ്. അപ്പോഴൊക്കെ അവള് മറ്റു പലതുമാണ് പറയുന്നത്. മൊത്തത്തില് ഒന്നിലും സന്തോഷമോ തൃപ്തിയോ ഇല്ലാത്ത മറുപടികള്.
ഏട്ടന് ആകെ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു അവളുടെ മോശമായ പെരുമാറ്റം മൂലം. കാര്യം എന്തെന്നറിയാനുള്ള പാവത്താന്റെ ശ്രമം ഒട്ടു വിജയിച്ചുമില്ല. വന്നുവന്ന് രാത്രികളില് അവര് തമ്മില് കളിയും ഇല്ലാതായി എന്നെനിക്ക് തോന്നി. കാരണം എപ്പോഴും രണ്ടുപേരും തമ്മില് കലഹമാണ്; രാവും പകലും.
എന്റെ അവധി തുടങ്ങി അമ്മയും പോയ ശേഷം ഒന്നുരണ്ടുദിവസം ഏട്ടനും അവധി എടുത്ത് വീട്ടില്ത്തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഭാര്യയെ സഹായിക്കാനായി. മൂന്നാം ദിവസം ഏട്ടന് പതിവുപോലെ ജോലിക്ക് പോയി.
അങ്ങനെ അന്ന് ആദ്യമായി രമ്യയും ഞാനും വീട്ടില് തനിച്ചായി.
ഏട്ടന് ജോലിക്ക് പോയശേഷം രമ്യ മുകളിലേക്ക് പോയി. ഏതാണ്ട് പത്തുമണിയോടെ തിരികെ എത്തിയ അവള് അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി. ഏട്ടന് കൊടുത്തുവിടാന് രാവിലെ തന്നെ ചോറും കറിയും ഉണ്ടാക്കി എങ്കിലും എന്തെങ്കിലും സ്പെഷല് ഉണ്ടാക്കാനായിരിക്കും കയറിയത് എന്ന് ഞാന് ഊഹിച്ചു. മെല്ലെ സഹായിക്കാനെന്ന വ്യാജേന ഞാന് അടുക്കളയിലെത്തി.