Posted by ഇതിൽ താൻ എന്തിന് വിഷമിക്കണം. എന്തിന് കീർത്തനയെ ചീത്ത പറയണം. അവൾ അവർക്കിഷ്ടമുള്ള സ്ഥലത്തിരിക്കട്ടെ. നാളെ തന്നെ അവളുടെ അടുത്ത് സോറി പറയണം.
അടുത്ത ഇന്റർവെൽ ആയപ്പൊളേക്കും കീർത്തനയുടെ ഫോണിൽ മെസേജ് വന്നു. അവളുടെ ചെറിയമ്മയാണ് ഡയറക്ടർ മീര മാം ഓഫീസിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചിരുന്നു. കീർത്തന റൂമിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ തന്നെ ചെറിയമ്മ ദേഷ്യത്തിലാണ് എന്ന് കീർത്തനക്ക് മനസ്സിലായി
“നീ എന്തിനാണ് ആ അര്ജ്ജുൻ്റെ അടുത്ത സീറ്റിൽ പോയിരിക്കുന്നത്. നിന്നോട് ആദ്യമേ പറഞ്ഞതല്ലേ അവനുമായി യാതൊരുവിധ സംസാരം വേണ്ടാ എന്ന്.”
“ഇല്ല ചെറിയമ്മേ അത് ഞാൻ വെറുതെ ബാക്കിൽ പോയിരുന്നന്നെയുള്ളൂ “
“ശരി ശരി ഇനിയിങ്ങനെയുണ്ടായാൽ നിന്നെ ബാച്ച് ഒന്നിലേക്ക് മാറ്റും
ഇപ്പൊ പൊയ്ക്കോ. നീ എന്തു കാണിച്ചാലും ഞാൻ അറിയും”
തിരിച്ചു പോരുമ്പോൾ അന്നയെങ്ങനെങ്കിലും ആണോ ചെറിയമ്മ യുടെ അടുത്ത് പോയി പറഞ്ഞത് എന്നായി കീർത്തനയുടെ സംശയം. രഹസ്യമായിട്ടാണെങ്കിലും തൻ്റെ ഇഷ്‌ടം അർജ്ജുവിനെ അറിയിക്കണം. അർജ്ജുവിന് ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ പിന്നെ ചെറിയമ്മയെ വരെ അവൻ വരച്ച വരയിൽ നിർത്തിക്കോളും. അവൾ ക്ലാസ്സിൽ പഴയ സീറ്റിൽ തന്നെ പോയിരുന്നു.
കീർത്തന അർജ്ജുവിൻ്റെ അടുത്ത് സീറ്റിൽ പോയിരുന്നതിനെകുറിച്ച് രാഹുലിന് ചില സംശയങ്ങൾ ഉണ്ട്
“ഡാ രാവിലെ എന്താ കീർത്തന നിൻ്റെ അടുത്ത സീറ്റിൽ വന്നിരുന്നത് ?”
“ആ എനിക്കറിയില്ല”
“ആ അന്നയുടെ പ്ലാനായിരിക്കും. നിനക്കിട്ട് പണിയാൻ. എന്നിട്ട് രണ്ടും കൂടി നാടകം കളിക്കുന്നതായിരിക്കും “
അർജ്ജു രാഹുലിനെ ഒന്ന് നോക്കി
“ഡാ നിനക്കയിടെയായി സംശയങ്ങൾ ഇത്തിരി കൂടുതലാണെല്ലോ “
“ഞാൻ പറഞ്ഞെന്നേയുള്ളൂ.”
അർജ്ജുവും രാഹുലും ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോൾ കീർത്തന തിരിച്ചു അവളുടെ പഴയ സീറ്റിലേക്ക് തന്നെ മാറിയിരിന്നു. അത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അർജ്ജുവിന് ആശ്വാസം തോന്നി.
അന്നയാണെങ്കിൽ രാവിലത്തെ ബ്രേക്ക് കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു വന്നിട്ടില്ല. ഇവൾ ഇത് എന്തു ഭാവിച്ചാണ്, അവളുടെ കൂട്ടുകാരി ഒന്നിവിടെ വന്നിരുന്നതിനാണോ ഇത്രയും പ്രശനം.
പിറ്റേ ദിവസം അന്ന ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയപ്പോൾ കീർത്തന പഴയ സീറ്റിൽ തന്നെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു. അന്ന അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സോറി പറഞ്ഞു.