നോക്കുമ്പോൾ അയാൾ ചൂണ്ടി കാട്ടുന്നിടത്തെല്ലാം അവിടെ അവിടെ വീടുകൾ ഉണ്ട്…
മുട്ടി മുട്ടി ഇല്ലെന്നെ ഉള്ളൂ…
“നിങ്ങൾക്ക് സമ്മതം ആണേൽ കയ്യോടെ പോയി ടീച്ചറെ കണ്ട് ഉറപ്പിക്കാം…”
അയാൾ നിന്നു തലചൊറിയുന്നത് കണ്ട ഞാൻ ഓക്കെ പറഞ്ഞു.
ഇപ്പൊ കണ്ട വീടിന്റെ പറമ്പ് കഴിഞ്ഞു അവരുടെ വീടിന്റെ പറമ്പു തുടങ്ങുന്നു, ഉള്ളിലേക്ക് അല്പം കയറി കവുങ്ങും ജാതിയും നിറഞ്ഞ പറമ്പിന് നടുവിൽ വലിയൊരു ഇരു നില വീട്, വാ ഒന്നു പൊളിഞ്ഞു പോയെങ്കിലും,…
ഉടനെ അടച്ചു എയർ വലിച്ചു പിടിച്ചു നടന്നു.
മുന്നിൽ കാളിംഗ് ബെല്ലിന് പകരം മണി ആയിരുന്നു,
അങ്ങേരു പിടിച്ചൊന്നു അടിച്ചു,…
അല്പം കഴിഞ്ഞു,
വെളുപ്പിൽ ഇളം നീല കുഞ്ഞുപൂക്കൾ പ്രിന്റ് ചെയ്ത സാരിയിൽ കൈ തുടച്ചുകൊണ്ടു ഒരു പത്തമ്പതു വയസ്സു തോന്നിക്കുന്ന സ്ത്രീ ഇറങ്ങി വന്നു,
ഭയങ്കര ഐശ്വര്യം,…
കറുപ്പ് മുടിയാണേലും, ഇടയ്ക്കോരോ വെള്ളിക്കെട്ടു കാണാം…
തടിച്ച ശരീരം, മുഖത്തു നല്ലൊരു ചിരി കണ്ടതോടെ പകുതി ആശ്വാസമായി.
“ടീച്ചറെ ഇവരാ…നമ്മുടെ ചെരുവിലെ വീടിനു വന്നത്….”
“കാര്യങ്ങളൊക്കെ സംസാരിച്ചില്ലേ…ബാക്കി എല്ലാം നേരത്തെ പറഞ്ഞ പോലെ…
പേരെന്താ…”
കൈ കെട്ടി നിക്കുന്ന അവരുടെ മുഖത്തൂന്നു കണ്ണെടുക്കാൻ പോലും തോന്നുന്നില്ല…കണ്ണുകളിൽ തിളക്കം…
“വിവേക്…”
“വിവേക് ഒറ്റയ്ക്കാണോ ഇവിടെ…”
എന്തോ ചെറിയ പേടി കണ്ണിൽ വരുന്നത് പോലെയുള്ള ചോദ്യം.
“ഏയ് ഇല്ല ടീച്ചറെ…ഇയാൾക്കും ഭാര്യയ്ക്കും കൂടിയാ…”
ബ്രോക്കർ പറഞ്ഞതു കേട്ട ടീച്ചർ ആശ്വാസത്തോടെ ചിരിച്ചു…
“ആളും അനക്കവും ഉണ്ടാവണം എന്നു കരുതിയാ…നേരത്തെ അവർക്ക് വാടകയ്ക്ക് കൊടുത്തത് അതോടെ മതിയായി…
അപ്പോഴേ ഓർത്തതാ ഇനി ഏതേലും ഫാമിലിക്കെ കൊടുക്കൂന്ന്… അതാട്ടോ…”
നനുത്ത ശബ്ദത്തിൽ പരിഭവം ഉണ്ടാവാതിരിക്കാനുള്ള ലാഞ്ചന തെളിഞ്ഞു കാണാമായിരുന്നു….
ഞാൻ ചിരിച്ചു, കരാർ എഴുതി അഡ്വാൻസ് കൊടുത്തു.
രണ്ടു ദിവസത്തിനുള്ളിൽ മാറാം എന്നു പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി.
കണ്ടിട്ട് പാവം സ്ത്രീ ആണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി, ചാരുവിനൊരു കൂട്ട് ഇവിടെ ഉണ്ടാവുമെന്ന് ഓർത്തു കുറച്ചു ആശ്വാസം ആയി.