“എനിക്ക് ഇപ്പൊ എന്ത് സന്തോഷാ ന്നറിയോ….
അതില് ഏട്ടൻ ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടല്ലോ എന്ന വിഷമം മാത്രേ ഉണ്ടായുള്ളൂ….
എന്നെ കൈ വിടാതെ ചേർത്തു പിടിക്കണില്ലേ….ഒരു ബന്ധോം ഇല്ലാത്ത എനിക്ക് വേണ്ടി ഇപ്പൊ എല്ലാരേം വിട്ടു വരേണ്ടി വന്നില്ലേ…..”
“ഇതൊക്കെ ഓക്കെ… അതിനെന്തിനാടി വട്ടത്തി നീ എന്നെ പിച്ചിയെ…”
“ആഹ് അതോ…ഇനി മേലാൽ…നേരത്തെ പറഞ്ഞപോലൊന്നും പറയാതിരിക്കാൻ…..
സമാധാനം ഉണ്ടെങ്കിൽ കുടില് പോലും എനിക്ക് സ്വർഗം പോലെയാ കേട്ടോടാ ഏട്ടൻ തെണ്ടി…”
“ഉവ്വെന്റെ ചാരു….മതി കുണുങ്ങിയത്…
റൂം ഒന്നു അടിച്ചു വാരിയിട്ട് നമുക്ക് ബെഡ് പിടിച്ചി,…. യ്യോ…”
ഇപ്രാവശ്യം അവളുടെ വായെത്തിയത് എന്റെ കയ്യിലായിരുന്നു, ഒരൊറ്റ കടിയിൽ അവൾ വാച്ച് ഉണ്ടാക്കി തന്നു.
“യ്യോ….യ്യോ…ഇതെന്തിനാടി തെണ്ടി….”
തുള്ളിക്കൊണ്ടു ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“അത്…അതിനിയെന്നെ ചാരൂന്ന് വിളിക്കണ്ട…..”
കണ്ണുരുട്ടി അവളതു പറഞ്ഞതും ഞാൻ ശെരിക്കും ചൂഴ്ന്നു അവളെ ഒന്നു നോക്കി…
ഇനി ഇവൾക്ക് ശെരിക്കും പ്രാന്ത് വല്ലോം കാണുവോ…
അതായിരിക്കുവോ അവനിനി വേറെ കെട്ടിയെ…”
എന്റെ കൂർപ്പിച്ചുള്ള നോട്ടം കണ്ട അവൾ മുഖം താഴ്ത്തി…
“എനിക്ക് ചാരൂന്ന് പേരിട്ടത് ആഹ് തെണ്ടിയാ….ആഹ് പേര് കേൾക്കുമ്പോൾ ഇപ്പൊ എനിക്ക് അവനെ ഓർമ വന്നിട്ട് ചൊറിഞ്ഞു കയറിയിട്ട് പാടില്ല…..ഹും…”
അത്രേം പറഞ്ഞിട്ട് പെണ്ണ് തലപൊക്കി കുറ്റം ചെയ്തു പിടിക്കപ്പെട്ട ഒരു നാല് വയസുകാരിയുടെ മുഖഭാവവുമായി എന്നെ നോക്കി.
“ഒത്തിരി നോന്തോ…”
ചിണുങ്ങി കൊഞ്ചിക്കൊണ്ടു എന്റെ കൈ വലിച്ചു നോക്കി അവള് ചോദിച്ചു.
“ഇല്യാ നല്ല ചുഗം…..”
“സോറി….”
കണ്ണു ചിമ്മി പൂച്ചകുട്ടിയെപോലെ അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഉവ്വാ…”
“ന്നാലും ഇനിയെന്നെ ചാരൂന്നു വിളിക്കണ്ട…”
“പിന്നെന്തോ വിളിക്കും…ശരണ്യ എന്നു നീട്ടി വിളിക്കാനൊക്കെ മെനക്കേടാ…”
“എങ്കി അമ്മൂന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി….”
ആലോചിക്കാൻ പെണ്ണിന് നിമിഷങ്ങൾ പോലും വന്നില്ല…ഉണ്ടക്കണ്ണുകൾ വിടർത്തി, എന്നെ നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു.
“അതെപ്പോ ഇട്ടു…”