അത്യവശ്യം വേണ്ട കുറച്ചു സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ ഞാൻ വാങ്ങി നേരത്തെ അവിടെ എത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്…
സത്യം പറഞ്ഞാൽ ബൈക്ക് സ്വപ്നം കണ്ടു ബാങ്കിൽ കൂടിയിരുന്ന പണം ഒക്കെ വീടിന്റെ അഡ്വാൻസും അല്ലറ ചില്ലറ സംഭവങ്ങളും വാങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ തീരാറായി…
എന്റെ ബൈക്കും എടുത്തു ബാഗൊരെണ്ണം കയ്യിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു ഇരുന്നു ചാരുവും ഞാനും വീടിനോടു യാത്ര പറഞ്ഞു,
കെട്ടിവന്നപ്പോൾ മുതൽ ഞാൻ കഴിഞ്ഞു ചാരുവിന്റെ അടുത്ത കൂട്ടായിരുന്നു പോഞ്ഞിക്കര…
പെണ്ണിനി അതിനെ വല്ലോം എടുത്തു ബാഗിലിട്ടൊ എന്നറിയാൻ കുലുക്കി ആണ് ബാഗ് എടുത്തു ബൈക്കിൽ വെച്ചത്.
വീട് വിട്ടിറങ്ങുന്നതിൽ അച്ഛനുള്ള നീരസം പരസ്യമായിരുന്നു, അമ്മയ്ക്ക് കൂടെ വരണം എന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അച്ഛന്റെ വാക്കിൽ വീട്ടിൽ തന്നെ നിന്നു, പക്ഷെ എന്നെ പോലും അറിയിക്കാതെ അമ്മയുടെ രണ്ടു വളകൾ അമ്മ ചാരുവിന് കൊടുത്തിരുന്നു,…
വീട്ടിലേക്ക് ഞങ്ങളുടെ ഒപ്പം നുണയനും
നുണയന്റെ അനിയത്തി നിത്യയും ഉണ്ട്,..ആള് കോളേജിൽ പഠിക്കുവാണ് ഒരു കാന്താരി.
മിററിലൂടെ നോക്കുമ്പോൾ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കണ്ണു തുടയ്ക്കുന്ന ചാരുവിനെ കാണാം…
അതിനി മാറണോങ്കിൽ കുറച്ചു നാളെടുക്കും എന്നു എനിക്ക് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടു ഞാനും പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…
വീട്ടിലേക്ക് വളയുമ്പോൾ മുൻപിൽ തന്നെ കണ്ടത് അർജ്ജുനെയും രാഹുലിനെയും മനീഷിനെയും ആണ്,…
എന്തൊക്കെയോ സാധനങ്ങൾ അടുക്കിയും പൊക്കിയും ഒക്കെ എടുക്കുന്ന മൂന്നിനെയും നോക്കി ഞാൻ കയറുമ്പോഴേക്കും
ടീച്ചർ അങ്ങോട്ട് വന്നിരുന്നു…
ഇന്ന് വരുമെന്ന് പറഞ്ഞതു വെച്ച് ഇരുന്നപ്പോഴാ ഇവരിവിടെ നിക്കുന്നത് കണ്ടേ…അപ്പൊ എന്താ സംഭവം ന്നു നോക്കാൻ വന്നതാ…
സ്വതവേ ഉള്ള തിളങ്ങിയ ചിരിയോടെ ടീച്ചർ പറയുമ്പോഴും,
രണ്ടുമൂന്നു കസേരയും, ബെഡും ഇറക്കുന്ന അവന്മാരിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ നോക്കി നിന്നത്..
“ഓഹ് കാശ് നിനക്ക് മേടിക്കാൻ മടിയല്ലേ ഇതാവുമ്പോൾ ഞങ്ങടെ ഗിഫ്റ് ആയി എടുത്തോളുവല്ലോ…”
രാഹുൽ അതും പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു ഓട്ടോയിൽ നിന്നെല്ലാം മുറ്റത്തിറക്കുമ്പോൾ പറഞ്ഞു.
“ദാ രണ്ടുപേരും ഐശ്വര്യമായിട്ട് വാങ്ങിച്ചോ എന്നിട്ട് പ്രാർത്ഥിച്ചു ഒരുമിച്ചു അകത്തേക്ക് കയറിക്കോ ട്ടോ…”