Posted by “എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നില്ല!!” ഞാനും മറുപടി പറഞ്ഞപ്പോൾ കാർത്തു എന്റെ തോളിൽ ചാഞ്ഞിരുന്നു.
“വിശാൽ, നീ എന്നെയോർത്തു വിഷമിക്കല്ലേ…. എനിക്കതാലോചിക്കാൻ കൂടി വയ്യ!!”
“എന്തിനാ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചത് അത് മാത്രം പറ…?!”
“കെട്ടിപിടിച്ചതിന് ഒരർത്ഥമേ നിന്റെ മനസ്സിൽ ഉള്ളൂ….?!!!”
“കാർത്തു… എനിക്കറിയാം, വെറുതെ എന്റെ മുന്നിൽ കിടന്നഭിനയിക്കണ്ട, എന്റെ കാർത്തുവിന്റെ മനസെനിക്കെളുപ്പം വായിക്കാൻ പറ്റും!!” ഞാനും അങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കാർത്തുവിന്റെ കൈയിൽ കോർത്ത് പിടിച്ചു.
“വേണ്ട!! ഇതൊന്നും ശെരിയല്ല, നീ പോയി കിടന്നുറങ്ങിക്കെ….നാളെ എന്തായാലും ഞാനിവിടെന്നു പോകും!”
“ഉറപ്പിച്ചോ!??”
“ആഹ്”
“എങ്കിൽ ഇത് കൂടെ വാങ്ങിക്കോ…,”
ഞാൻ ആ നിമിഷം എണീറ്റുകൊണ്ട് കാർത്തുവിന്റെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയോടി. കിതച്ചു കിതച്ചു എന്റെ മുറിയിൽ കയറുമ്പോ വൈഷ്ണവി എണീറ്റ് ബാത്‌റൂമിൽ ആയിരുന്നു. ഞാൻ ബെഡിൽ ഇരുന്നു വിയർക്കുമ്പോ എന്റെ മനസ്സിൽ ചിരിയും സന്തോഷവും കൊണ്ടെനിക്ക് ഒട്ടും ഇരിക്കപൊറുതി ഒട്ടുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു കാർത്തു എന്തായാലും എന്നെ വിട്ടു പോകില്ലെന്ന്, അങ്ങനെ തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ഉറപ്പായും ഇത്രനേരം കരയുകയും ഇല്ലായിരുന്നു.
ഞാൻ പതിയെ കണ്ണടച്ചതും വൈഷ്ണവി ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നുമിറങ്ങി വന്നു.
“നീയെവിടെ പോയതായിരുന്നു…”
“ഞാൻ താഴെ വെള്ളം കുടിക്കാൻ!”
“വെള്ളമല്ലേ ഇവിടെയിരിക്കുന്നെ?” വാട്ടർബോട്ടിൽ കണ്ണുകൊണ്ട് നോക്കി കാണിച്ചു ഇരുകയ്യും ഇടുപ്പിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു.
“ഇതിൽ തണുപ്പ് പോരാ… ഞാൻ ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്നുമെടുത്തു കുടിച്ചു…”
വൈശു എന്നെയൊരു കള്ള നോട്ടം നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ വേഗം പുതപ്പു കൊണ്ടെന്റെ മുഖം മൂടി, അവൾക്ക് മനസിലാക്കാനുള്ള പ്രായം ആയിട്ടില്ല! അതുകൊണ്ട് തത്കാലം സേഫ് ആണ്. പക്ഷെ കാർത്തുവിനെ കുറിച്ചോർക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത ഒരാവേശം വീണ്ടും വരുന്നുണ്ട്. എന്തൊരു സോഫ്റ്റ് ആയിരുന്നു എന്റെ പെണ്ണിന്റെ കവിളുകൾ! ഉമ്മ വെച്ചതിനു പകരം അവളുടെ മേലെ കിടന്നു ആ മാമ്പഴ നിറമുള്ള കവിളുകൾ കിടന്നു കടിച്ചു തിന്നാൻ ആണ് തോന്നുന്നത്….
രാവിലെ ഞാൻ എണീക്കുമ്പൊ ഒത്തിരി വൈകിയിരുന്നു അച്ഛനാണ് എന്നെ സ്‌കൂളിലേക്ക് ഡ്രോപ്പ് ചെയ്തത്. കാർത്തു നേരത്തെ ഇറങ്ങിയത് കൊണ്ട് എനിക്കവളെയന്നു കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.