വിനോദവെടികൾ 3 [ഒലിവര്‍]

Posted by

വിടുമ്പോൾ അവിടെ കേറാൻ തീരുമാനിച്ചു.
ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോള്‍ സരിതാന്റി ഹോസ് പിടിച്ച് ചെടിക്ക് വെള്ളം നനയ്ക്കുവായിരുന്നു. നൈറ്റിയാണ് വേഷം. എന്നെ കണ്ടയുടൻ ചിരിച്ചു.
“ ആരിത്… ഇങ്ങോട്ടേക്കുള്ള വഴിയൊക്കെ മറന്നോ… അന്ന് പോയിട്ട് പിന്നെ കണ്ടില്ലല്ലോ… ഒന്നൂല്ലേലും നമ്മൾ അയലോക്കത്തൊള്ളവരല്ലേ?”
“ ഈ ചെടിയൊക്കെ എന്നും നനയ്ക്കാറുണ്ടോ?…” ഞാൻ ചളിപ്പകറ്റാൻ ചോദിച്ചു.
“ പിന്നെ… ഇവരൊക്കെയല്ലേ എന്റെ മക്കൾ… പൊന്നുപോലെ നോക്കും. പാലക്കാട്ടുനിന്ന് പോന്നപ്പൊ ചട്ടിയോടെ പൊക്കിക്കൊണ്ട് വന്നു….” വല്യ കാര്യമെന്നോളം ആന്റി പറഞ്ഞു.
“ അങ്കിളിന് അവിടെ ജോലിയായിട്ടും ആന്റിയെന്താ ഇങ്ങോട്ട് വന്നെ?”
“ അത് ഉടനെ ഇങ്ങോട്ട് മാറ്റം കിട്ടും. വിനു പുള്ളിയെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ.. മോഹനേട്ടൻ ലീവിന് വന്നപ്പൊ ഞങ്ങള്‍ അങ്ങോട്ട് കടന്നാരുന്നു. വിനു അപ്പൊ കോളേജിലായിരുന്നു. മോന്റെ അച്ഛനേം അമ്മേം മാത്രേ കാണാനൊത്തുള്ളൂ.”
“ ങാ.. അമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നു..”
“ വാ കേറിയിരിക്ക്… ചായ എടുക്കാം…”
അവർ വെള്ളമൊഴിക്കൽ നിർത്തി കൈ നൈറ്റിയിൽ തുടച്ച് അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.
“ ചായ അന്നത്തെപ്പോലെ കമരണ്ട കേട്ടോ.. പിന്നെ കുളിമുറിലേക്ക് പോണ്ടവരും… അവിടെ വല്ലതും കിടക്കുന്ന കണ്ടാ ഓരോന്ന് തോന്നും…” അവർ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചായ ട്രേയിൽ വച്ചുനീട്ടി. ഞാൻ മുഖം രക്ഷിക്കാന്‍ ധൃതിയില്‍ ചായ മോന്തിയപ്പോൾ വാ പൊളി.
‘ ഹാഹ്….’ കരഞ്ഞുപോയി.
“ ശ്ശൊ… ചൂടുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞൂടാരുന്നോ വിനു.. പതുക്കെ കുടിക്ക്…”
അവർ കളിയാക്കിച്ചിരിച്ചതിന്റെ ആധിയിൽ അകത്തെ ചൂടിനെ അപേക്ഷിച്ച് ചായയുടെ ചൂട് ഒന്നുമല്ലായിരുന്നു. ഞാൻ മെല്ലെയിരുന്ന് കുടിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ഓർത്ത് ചോദിച്ചു.
“ കരമടയ്ക്കുന്ന കാര്യത്തെപ്പറ്റി എന്തോ ചോദിക്കാനുണ്ടെന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞു.”
“ ശരിയാ.. ചോദിക്കാനുണ്ട്… അതുപക്ഷേ കരമടവിന്റെ കാര്യമല്ല.. ഇനിടെയചിലരുടെ കരവിരുതിന്റെ കാര്യമാ…” അവർ കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു. എനിക്കാണേൽ എങ്ങനെയെങ്കിലും അവിടെ നിന്ന് മുങ്ങിയാൽ മതിയെന്നായി ചിന്ത.
“ ആന്റിയൊരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ… ഇനി അതും വിചാരിച്ച് മുങ്ങാൻ നോക്കണ്ട” അവരെന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചെന്നപോലെ ചിരിച്ചു.
പിന്നെ ഒരു നിമിഷത്തെ നിശ്ശബ്ദത. മുഖത്തെ ഹാസ്യഭാവം എങ്ങോ പോയിമറഞ്ഞു.
“ അന്ന് നടന്നതിനെപ്പറ്റി നമുക്കൊന്ന് സംസാരിക്കണം വിനു” അവർ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. ആ മട്ടും

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *