അന്ധവിശ്വാസവും കുണ്ടനടിയും 1 [Subimon]

Posted by

അങ്ങനെ പുള്ളി അമ്മയോട് പറഞ്ഞ് എന്നെയും കൂട്ടി സന്യാസി ബാബയുടെ ആശ്രമത്തിൽ പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു. പുള്ളിയും ഞാനും മാത്രം. അമ്മയ്ക്ക് സ്കൂളിലെ തിരക്കുകൾ ഉള്ളതുകൊണ്ട് എന്തായാലും വരാൻ പറ്റത്തില്ല.

അങ്ങനെ ബസ്സിൽ ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും കോയമ്പത്തൂർക്ക് വിട്ടു. എനിക്ക് പുള്ളിയോട് അങ്ങനെ പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു മമത ഒന്നുമില്ല – പൊതുവേ എനിക്ക് അമ്മയുടെ ബന്ധുക്കളെ ആരെയും ഇഷ്ടമല്ല.

ഏതായാലും അങ്ങനെ ആശ്രമത്തിലെത്തി. ഒരു വലിയ കോമ്പൗണ്ടിന് നടുക്ക് ഒരു വലിയ കുന്ന്- കുറേ സ്റ്റെപ്പുകൾ കയറി കുന്നിന് മുകളിൽ ഒരു ചെറിയ ആശ്രമത്തിലാണ് ഈ സന്യാസി ബാബ ഇരിക്കുന്നത്. പുള്ളിയെ അവിടെ പോയി വേണം കാണാൻ. ഈ താഴത്തെ കോമ്പൗണ്ടിൽ അവരുടെ ആശ്രമത്തിന് ഓഫീസ് പോലത്തെ ഒരു സംഭവമുണ്ട്. അവിടെ പോയി പേര് കൊടുത്ത് അവർ തരുന്ന വസ്ത്രം ഇട്ടിട്ട് വേണം സന്യാസിയെ പോയി കാണാൻ.

അങ്ങനെ എനിക്കും ചന്ദ്രൻ അമ്മാവനും അവർ വസ്ത്രങ്ങൾ തന്നു. ഈ സ്റ്റപ്പുകളുടെ താഴെ ഉള്ള ഒരു ഡ്രസ്സ് ചെയ്ഞ്ചിങ് റൂമിൽ വെച്ച് ആ വസ്ത്രം ഇട്ടിട്ട് വേണം മുകളിലേക്ക് കയറി പോകാൻ. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും പോയി ഡ്രസ്സ് മാറി. ഡ്രസ്സ് മാറാൻ നേരത്ത് ആണ് ശരിക്കും നാണം കൊണ്ട് ചൂളി പോയത്. ഉടുക്കാൻ തന്നിരിക്കുന്നത് അത്ര അധികം ഒന്നും കട്ടി ഇല്ലാത്ത ഒരു വെളുത്ത ഖദർ പോലത്തെ മുണ്ട് ആണ്. സിംഗിൾ മുണ്ട്. ഇനി അടിയിൽ ആണെങ്കിൽ ഷഡ്ഡി ഇടാൻ പറ്റത്തില്ല. അവര് തന്ന ഒരു കോട്ടൺ കോണകം മാത്രമേ ഉടുക്കാവൂ. അതിനൊപ്പം അരഞ്ഞാണം പോലത്തെ വെളുത്ത, ശകലം കട്ടിയുള്ള ത്രെഡ് ഒണ്ട്. അത് അരയിൽ മുറുക്കിി കെട്ടി അതിനു നടുവിലൂടെ ഈ കോണകം കോർത്തു എടുത്തു ഉടുക്കണം. സന്യാസിയുടെ ആശ്രമം ആയതുകൊണ്ട് ആഡംബരം ഒന്നും പാടില്ലത്രേ – അങ്ങനെ എല്ലാം ത്യജിക്കാൻ തയ്യാറാണ് എന്ന് കാണിക്കാൻ ആണത്രേ ഈ വേഷവിധാനം എല്ലാം .

ഞാൻ ഒരു വിധം അത് അടിയിൽ ഉടുത്തു, അതിന് മീതെ പറ്റാവുന്ന അത്ര മറച്ചുകൊണ്ട് മുണ്ടും ഉടുത്തു പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ കാണുന്നത് ചന്ദ്രൻ മാമൻ മുണ്ടും ഉടുത്ത് നിൽക്കുന്നത് ആണ്. പുള്ളിയുടെ മുണ്ടിനിടയിലൂടെ നിഴൽ അടിച്ച് അടിയിൽ ഉടുത്തിരിക്കുന്ന കോണകം വ്യക്തമായി കാണാം.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *