അപ്പോഴേക്കും അങ്കിൾ സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങുകയായിരുന്നു. ഞാൻ നാണക്കേടും വേദനയും എല്ലാം സഹിച്ച് കടിച്ചുപിടിച്ച് തറയിൽ കിടന്നു .
എന്തെങ്കിലുമാവട്ടെ ഒരു ദിവസത്തെ കാര്യമല്ലേ ഉള്ളൂ, ഇനിമേൽ അയാളുടെ കൂടെ വരാതെ ഇരുന്നാൽ തീർന്നു- അത്രയേ ഉള്ളൂ. ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിച്ച് ഞാൻ നേരം വെളുപ്പിച്ചു.
അങ്ങനെ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ 6 മണിക്ക് എഴുന്നേറ്റു. അങ്കിളിന്റെ മുഖത്ത് ഒരു കള്ള ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു. മോർണിംഗ് വുഡ് അയാളുടെ കോണകത്തിനു അകത്തു ഞാൻ കണ്ടു. അയാൾ വീണ്ടും എന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ആർത്തിയോടെ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ വല്ലാതെ ആയി. പുള്ളി “വാടാ കുട്ടാ… നമ്മക്ക് രാവിലത്തെ പൂജയ്ക്ക് പോവാം….” എന്ന് പറഞ്ഞ് എന്റെ ഒരു ചന്തിക്ക് പിടിച്ചു തിരുമ്മി.
ഞാൻ ഇഷ്ടക്കേട് അധികം പുറമേ കാണിക്കാതെ അങ്ങേരുടെ കൂടെ ചെന്നു. ഞാൻ ചെന്നപ്പോളാണ് രസം – അവിടെ ഉള്ള തള്ളമാർ അടക്കം ഞങ്ങളെ രണ്ടു പേരെയും ഒരു വല്ലാത്ത നോട്ടം ആണ് നോക്കിയത്. പ്രധാന കാരണം എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ അവിടെ ഉള്ളതിൽ ഒരു 55 വയസ്സിനു താഴെ ഉള്ളത് ഞാൻ മാത്രമായിരുന്നു. ബാക്കി എല്ലാവരും പ്രായമായി കഴിഞ്ഞിട്ട് ഭക്തി എന്ന് പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങി നടക്കാൻ വന്നവർ ആയിരുന്നു. പിന്നെ ഞാനും അങ്കിളും ഒരുമിച്ച് ഒരേ മുറിയിലായിരുന്നു രാത്രി എന്നത് വളരെ സിമ്പിൾ ആയി ഞങ്ങളുടെ ഉദ്ദേശശുദ്ധിയെ കാണിക്കുന്നത് ആണല്ലോ. പിന്നെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ പോലെ മിനുമിനുത്ത, തടിച്ച, വെളുത്ത് തുടുത്ത എന്റെ ശരീരവും ചന്തിയും എല്ലാം കാണുമ്പോൾ അങ്കിൾ എന്തോന്നിന് ഒക്കെ ആയിരിക്കും എന്നെ കൂടെ കൊണ്ട് നടക്കുന്നത് എന്ന് ഏറെക്കുറെ വ്യക്തമാണ് ലോ.
എനിക്ക് ഒരു നാണക്കേടും വല്ലായ്മയും ഒക്കെ തോന്നി എങ്കിലും അങ്കിളിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കിയപ്പോൾ സന്തോഷമോ അഭിമാനമോ ആണ് കണ്ടത്. പുള്ളിയുടെ മുഖത്ത് കഷ്ടപ്പെട്ട് അഭിനയിക്കുന്ന ഭക്തിയായിരുന്നു.
പ്രധാനപ്പെട്ട സന്യാസി ബാബയും അയാളുടെ അനുയായികളും മാത്രം കാര്യമായി ഒന്നും ഞങ്ങളെ, അല്ലെങ്കിൽ എന്നെ മൈൻഡ് ചെയ്തില്ല. കാരണം നമ്പർ ഒന്ന്, സന്യാസി ബാബയ്ക്ക് 10 -85 വയസ്സ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇതൊന്നും പുള്ളിയുടെ മനസ്സിൽ കയറിയിട്ടേ ഇല്ലായിരുന്നു. പിന്നെ അയാളുടെ അനുയായിമാർ തള്ളമാരും ഭക്തി തലയ്ക്ക് പിടിച്ച് ഇങ്ങനത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യാറില്ലായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി.