അവർ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് അരികിലേക്ക് വന്നു.
“ നീയെന്നോട് പിണങ്ങണ്ട. ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതാ…” അവർ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ കവിളിൽ നുള്ളി.
“ ഇത്രേം നേരം എവിടെയായിരുന്നു നീ? ഞാൻ വിചാരിച്ചു നീയെന്റെ പുറത്ത് കേറാൻ നളിനി പോവുന്നതും നോക്കിയിരിക്കുവാരുന്നെന്ന്… എന്നിട്ട് കണ്ടില്ലല്ലോ.. ഇന്നിനിയിപ്പൊ ഒന്നും നടക്കില്ല. അവള് വരാറായി…”
ഞാനാകെ വിഷണ്ണനായി. ജാന്വേച്ചിക്കത് മനസ്സിലായി.
“ എന്താടാ ചെക്കാ മുഖത്തൊരു വാട്ടം? ഈ സമയത്ത് എന്തേലും കാട്ടുന്നത് അബദ്ധമായോണ്ടല്ലേ… അല്ലാതെ ഇഷ്ടമില്ലാത്തോണ്ടാണോ? നളിനിയെങ്ങാനും വന്നാൽ…”
“ ‘നളിനിയെങ്ങാനും വന്നാൽ… നളിനിയെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാൽ…’ ചേച്ചിയിത് ദിവസവും എത്ര പ്രാവശ്യം എത്ര പേരോട് പറയും?!” സങ്കടം സഹിക്കാനാവാതെ ഞാന് പറഞ്ഞുപോയി.
“ നീയെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്?” അവരുടെ മുഖത്തൊരു സംശയഭാവം.
“ അതൊന്നുമില്ല… ഇത് പറ.. അമ്മ വരാറൊന്നുമായില്ല… ഇനി അമ്പലത്തിൽ പോണ ദിവസം സരിതാന്റീടെ വീട്ടിലും ഒന്ന് കേറണമെന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നു.”
“ അതിതിന്റെ തൊട്ടപ്പുറത്തല്ലേ… അവിടുന്നിങ്ങോട്ട് വരാൻ സമയം അധികമൊന്നും വേണ്ടെന്ന് അറിയാലോ…” ചേച്ചി തുണി പിഴിഞ്ഞ് അയേൽ വിരിക്കാൻ നോക്കുകയായിരുന്നു.
“ സരിതാന്റീടെ വീട്ടീന്നോ…? അമ്മയവിടെ പോയാല് വെടീം പറഞ്ഞിരുന്ന് വരാൻ നേരം ഉച്ച കഴിയും” ഞാൻ എന്റെ ഭാഗം ന്യായീകരിച്ചു.
“ അതെന്തോ ആവട്ടെ… നിനക്ക് പറ്റുമെങ്കില് ഈ തുണിയൊന്ന് അയയിൽ വിരിച്ചുതാ… നിന്റെ അച്ഛൻ ഇന്നലെ കെട്ടീട്ട് പോയത് എനിക്ക് എത്തുന്നില്ല.”
പെട്ടെന്നൊരു കുസൃതി തോന്നി. ഞാനവരെ ഉടുമ്പടക്കം പിന്നിൽനിന്നും പിടിച്ച് പൊക്കി അയയിലേക്കുയർത്തി.
“ ഞാനെന്തിനാ ചേച്ചി വിരിക്കണത്? ചേച്ചിക്ക് തന്നെ വിരിച്ചൂടേ?”
“ എന്താടാ ഈ കാട്ടണേ… എന്റീശ്വരാ… ആരെങ്കിലും വന്ന് കണ്ടാൽ….! വിട്.. എന്നെ താഴെയിറക്കടാ…”
“ പെട്ടെന്ന് വിരിച്ചാൽ പെട്ടെന്ന് ഇറക്കാം.” പിന്നെയവർ എതിർത്തില്ല. ആ കനത്ത ചന്തികളുടെ ഭാരം എന്റെ നെഞ്ചിലമർന്നു.
“ മ്ംം.. മതി. കഴിഞ്ഞു.. ഇനി താഴെയിറക്ക്” തുണിയൊക്കെ വിരിച്ചെന്ന് വരുത്തി അവർ പറഞ്ഞു. ഞാന് പതുക്കെ അവരെ എന്റെ ദേഹത്തോട് ചേർത്തുരുമ്മി താഴേക്ക് നിരക്കി. അലക്കാൻ നേരം അവർ എടുത്തു കുത്തിയിരുന്ന മുണ്ട്, നിരങ്ങിയിറങ്ങുമ്പോൾ മുകളിലേക്ക് തെറുത്തുകയറി.