പതിവുപോലെ, പല്ല് തേക്കാതെ ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് വന്നുനിന്നു. എന്നെ കണ്ട വല്യമ്മ, ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇന്നലെ ഒന്നും ഉണ്ടാകാത്തതുപോലെ, എന്നോട് ചിരിച്ച് സംസാരിച്ചുതുടങ്ങി.
ആ മോൻ എപ്പോൾ വന്നു………… വേല കാരി ശാന്ത എന്നോട് ചോദിച്ചു ഇന്നലെ വന്നു ചേച്ചി ………………
എന്നോട് വല്യമ്മ പഴേതുപോലെ ചിരിച്ചു സംസാരിക്കുന്നത് കാണെ, രാത്രി ഞാൻ എടുത്ത തീരുമാനം വേണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ഞാൻ പല തവിണ ആലോചിച്ചു.
അവസാനം, ആത് പ്രാവർത്തികമാക്കാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. വേലക്കാരി ശാന്താ അടുക്കളയിൽ നിന്നും മാറിയപ്പോൾ, ഞാൻ വല്യമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
വല്യമ്മേ……………
എന്താ ഉണ്ണി ?
ഇന്നലെ രാത്രി നമ്മൾ..(ഉടനേ വല്യമ്മ എൻ്റെ വായ പൊത്തിപിടിച്ചു)
എൻ്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് വല്യമ്മ എന്നെ സ്റ്റോർ റൂമിന്റെ അറ്റത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.
അടുക്കളയിൽവെച്ചാണോ അത് പറയണേ, ആരേലും കെട്ടിരുന്നെങ്കിലോ?
സോറി വല്യമ്മേ..
എൻ്റെ ഭർത്താവും മക്കളെയും വഞ്ചിച്ചതിൻ്റെ കുറ്റബോധം എന്നെ ആ രാത്രി മുഴുവനും കരയിപ്പിച്ചു.
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്ന്
ശെരിയാണ്. ഇന്നലെ ആ കുറച്ചു നേരത്തേക്ക്, എൻ്റെ ഭർത്താവിനെ മറന്ന്, നീ തന്ന സുഖം ഞാൻ ആസ്വദിച്ചു. പക്ഷെ പിന്നീട് അതിനെകുറിച്ച് ആലോചിക്കവേ എനിക്ക് എന്നോടുതന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നി.
ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല
ഭർത്താവ് തന്ന വിശ്വാസം, മരണം വരെ കാത്ത്സൂക്ഷിക്കേണ്ട ഞാൻ, എൻ്റെ സ്വന്തം സഹോദരി പുത്രൻ്റെ കൂടെ,
ശേ!!!!
ഓർക്കുമ്പോൾതന്നെ അറപ്പ് തോന്നുന്നു.
ഉം ……………….
മനസ്സിൽ ഇത്രെയുമധികം വേദനയുള്ള വല്യമ്മയോടാണോ
“ഒരു കളി തരുമോ?”
എന്ന് ഞാൻ ചോദിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചത്. എൻ്റെ പ്രവർത്തികളിലും, ചിന്തയിലും എനിക്ക് വളരേയധികം കുറ്റബോധം തോന്നി.
തുടർന്നുള്ള മണിക്കൂറുകൾ വല്യമ്മയെ ഫേസ് ചെയ്യാനായി ഞാൻ മടിച്ചു.
എന്നാലും മനസ്സിൽ ഒരു മോഹമായി വല്യമ്മ നിറഞ്ഞു നിന്ന്
ഇനി എന്ത് ചെയ്യും ഞാൻ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു
നീ ഇന്ന് പോണുണ്ടോ ഉണ്ണി………….
വല്യമ്മയുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ആ ചോദ്യം കേട്ടിട്ട് ഞാൻ അന്ധാളിച്ചു
എന്താ വല്യമ്മേ എന്നെ പറഞ്ഞയക്കാൻ ഇത്ര ദൃതി………. ഒന്നും ഇല്ല ഉണ്ണി …………