Posted by നടത്തുന്ന ദിവസം. അന്നു രാത്രി വിറകു പുരയടച്ചു മടങ്ങി വന്ന സാവിത്രി കണ്ടത് തനിക്കുള്ള ഭക്ഷണത്തിൽ എന്തോ പൊതി വിതറുന്ന സുമിത്രയേയാണ്. അവൾ മറഞ്ഞു നിന്നതു കണ്ടു.
അപ്പോൾ ഇതാണു കാര്യം. ഈ ഭക്ഷണം കഴിച്ചാൽ താനുറങ്ങി പോകും. അതിനുള്ള എന്തോ പൊടിയാണത്. അവൾ ഒന്നുമറിയാത്തതു പോലെ അടുക്കളയിലെത്തി. സുമിത്ര അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു. “സാവിത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കിടന്നോളൂ.” സുമിത്ര ജഗ്ഗിൽ വെള്ളമെടുത്തു കിടക്കറയിലേക്കു പോയി. സാവിത്രി ആ ഭക്ഷണം കഴിച്ചില്ല. അവളതു പുറത്തു കളഞ്ഞു. രണ്ടു നേന്ത്രപ്പഴം കഴിച്ചു ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു. തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കുകയാണ് സാവിത്രി. എന്തിനാണ് തനിക്കു രാത്രി ഉറക്കമരുന്നു തരുന്നത്. എന്നിട്ട് അവരെന്താണ് ചെയ്യുന്നത്. ഇനി കുഞ്ഞമ്മയ്ക്കു വല്ല ചുറ്റിക്കളിയുമുണ്ടോ. കണ്ണൻ പൂവൻ പഴം പോലെയുള്ള ഒരു ചെക്കനാണ്. മേനോനദ്ദേഹത്തെയും മയക്കി കിടത്തി അവനുമായി കുതിരമറിയുകയാണോ. കുഞ്ഞമ്മയ്ക്കു പ്രായം അൻപതിനോടടുത്തെങ്കിലും അത്രയും പറയുകയില്ല. നെയ് മുറ്റിയ ഊക്കൻ ഉരുപ്പടിയാണവർ. കഴപ്പു മൂത്തു ചെക്കനെക്കൊണ്ടു പണ്ണിക്കുവാണോ. പഴകും തോറും പാമ്പിനു വിഷം മുറ്റുമെന്നല്ലേ പറയാറ്. ഓരോന്നാലോചിച്ച് അവൾ മയങ്ങിപ്പോയി.ഇടയ്ക്കു മയക്കം വിട്ടുണർന്ന സാവിത്രി തന്നെ മയക്കിക്കിടത്തുന്നതിന്റെ രഹസ്യം മനസ്സിലാക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. അവൾ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ. മെയിൻ ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. കണ്ണന്റെ മുറിയിൽ വെട്ടമില്ല. അവനുറങ്ങിയോ, അവനല്ല ഇനി വേറാരെങ്കിലുമാണോ. തന്റെ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ തെറ്റിയോ. സാവിത്രി തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് ഒരു ശബ്ദം കേട്ടത്. പൂച്ച പാലു കുടിക്കുന്ന പോലെ ഒരു ശബ്ദം. പ്സ്.. പ്സ്.. ഇടയ്ക്കിടെ മുക്കലും ഹ്ഹും.. ഹ്ഗും…
“വലിച്ചൂമ്പടീ” അതു മേനോനദ്ദേഹത്തിന്റെ ശബ്ദമാണല്ലോ. മേനോനദ്ദേഹവുമായി പണ്ണാൻ തന്നെ എന്തിനാണ് ഉറക്കി കിടക്കുന്നത്. പോയി നോക്കാം. സാവിത്രി പതുക്കെ പതുക്കെ നടന്നു വാതിൽക്കലെത്തി. എന്താണു നടക്കുന്നതെന്നു കാണാൻ ഒരു വഴിയുമില്ല. അവൾ തിരിച്ച് അടുക്കളയിൽ വന്നു. പണ്ണുതിനേക്കാൾ രസമാണ് പണ്ണുന്നതു കാണാൻ എന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. പുറകിലൂടെ പോയി നോക്കട്ടെ. അവൾ അടുക്കളയുടെ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി.