ശോഭ -മ്മ്
അശ്വതി -നടന്നത് ഒരാളോട് തുറന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ മനസ്സിന് എന്ത് ആശ്വാസം
ശോഭ -അന്ന് അശ്വതിയോട് തുറന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്കും ഇതേ സന്തോഷവും സമാധാനവും ആയിരുന്നു
അശ്വതി -മ്മ്
ശോഭ -വാ നമ്മുടെ മക്കൾ അല്ല നമ്മുടെ ഭർത്താക്കന്മാർ അവിടെ ഉണ്ടാവും
അശ്വതി -വാ അവർ തമ്മിൽ എന്തൊക്കെ ആണാവോ സംസാരിക്കുന്നത്
അശ്വതിയും ശോഭയും റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി അവരുടെ ഭർത്താക്കന്മാരുടെ അടുത്ത് ചെന്നു
ശോഭ -എന്താണ് രണ്ടാളും കൂടെ ഇത് വരെ സംസാരിച്ച് തീർന്നില്ലേ
കിരൺ -ഏയ്യ് ഞങ്ങൾ ചുമ്മ
അശ്വതി -സിദ്ധുഏട്ടാ കിരൺട്ടനെ പരിചയപ്പെട്ടോ
സിദ്ധു -മ്മ്
ശോഭ -വാചകം അടിച്ചത് മതി ബാക്കി ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞട്ട്
അശ്വതി -അതെ
രണ്ട് പേരും അവരവരുടെ ഭർത്താക്കന്മാരെ വിളിച്ച് ഡിനിംഗ് ടേബിളിൽ ഇരുത്തി എന്നിട്ട് രണ്ട് പേരും അടുക്കളയിൽ പോയി
ശോഭ -അശ്വതി കിച്ചുഏട്ടനെ കിരണേട്ടാ എന്ന് വിളിക്കും എന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല
അശ്വതി -കാര്യം രണ്ടും നമ്മുളെക്കാളും ഇളയതാ പക്ഷേ ഭർത്താക്കന്മാർ ആയാൽ അതിന്റെ ബഹുമാനം നമ്മൾ കൊടുക്കണ്ടേ
ശോഭ -അത് ശെരിയാ
ശോഭയും അശ്വതിയും പുതിയ ഊർജ്ജത്തിൽ മതിമറന്നു. അവർ ഓരോ സാധനങ്ങളും ടേബിളിൽ കൊണ്ട് വെച്ചു എന്നിട്ട് അവർക്ക് വിളമ്പി കൊടുത്തു എന്നിട്ട് അവരുടെ കൂടെ ഇരുന്ന് കഴിച്ചു. കഴിക്കുന്നതിന്റ ഇടക്ക് രണ്ട് ഭാര്യമാരും ഒരു ഉരുള്ള ഭർത്താക്കന്മാമാർക്ക് വാരി
കൊടുത്തു സിദ്ധുവും കിരണും ഒരു നിമിഷം പരസ്പരം നോക്കി നോക്കി എന്നിട്ട് നാണത്തിൽ അത് കഴിച്ചു
അങ്ങനെ ഭക്ഷണം എല്ലാം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ശോഭ സിദ്ധുവിനും അശ്വതിക്കും കിടക്കാൻ ഒരു മുറി കൊടുത്തു എന്നിട്ട് അശ്വതിയെ രഹസ്യം ആയി വിളിച്ചു
അശ്വതി -എന്താ
ശോഭ -ആ കൈ അങ്ങ് നീട്ടിയെ
അശ്വതി കൈ നീട്ടി ശോഭ ഒരു കോണ്ടം അശ്വതിയുടെ കൈയിൽ വെച്ച് കൊടുത്തു അശ്വതി നാണത്തിൽ പറഞ്ഞു