Posted by ” ആ…പിന്നെ ആകെയുള്ള സങ്കടം ഈ ഹോസ്പിറ്റലിലെ തരുണി മണികളായ മാലാഖ കൊച്ചുങ്ങളെ കാണാൻ പറ്റാത്ത സങ്കടാ… ”
നന്ദു അവൻ്റെ മനസ്സിലുള്ളത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ശരിക്കും ഞാനൊരു വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിലേക്ക് മാറി…പക്ഷെ എന്തിനെന്ന് എനിക്കറിയില്ല…
” അതെ അത് പറഞ്ഞപ്പൊ അവൻ്റെ മുഖം കണ്ടോ…അവൻ്റെ ശൂർപ്പണഖയെ കാണാൻ പറ്റില്ല എന്നോർത്ത് കാണും… ”
എൻ്റെ മുഖഭാവം കണ്ട് നന്ദു കളിയാക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…പിള്ളേരും അതിനൊപ്പം കൂടി…
” ഒന്ന് പോടാ മൈരെ…എന്ന് കൊണ്ടൊന്നും പറയിക്കല്ലേ… ”
ഞാൻ അവനെ നോക്കി ഒരു കപട ദേഷ്യം കാണിച്ചു…പക്ഷെ എൻ്റെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയാൻ സാധിക്കുന്നില്ല…ഒരുപക്ഷെ അവൻ പറഞ്ഞത് പോലെ അവളെ എന്നും പിന്നെ കാണാൻ പറ്റില്ല എന്നറിഞ്ഞത് കൊണ്ടാണോ…??അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ തന്നെ എന്താ…അവളെ കാണാതിരിക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ലേ…ഇനി ഒരു പക്ഷെ ഇതാണോ പ്രണയം…?? അങ്ങനെ ഓരോന്നൊക്കെ ആലോചിച്ച് മനസ്സ് പ്രക്ഷുബ്ധമായിരുന്നു…പിന്നെ അത് പിള്ളാരുടെ മുന്നിൽ കാണിക്കാതെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു…ഒടുക്കം സാധരണ പോലെ കളിയും ചിരിയും ആയി ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് കിടന്നു…
പതിവ് പോലെ പിള്ളാരുടെ തെറിയും കേട്ടാണ് എഴുന്നേറ്റത്… അതോടെ വേഗം ഫ്രഷായി കോളേജിലേക്ക് പോകാൻ ഇറങ്ങി…ഇന്ന് ആർട്ട്സിൻ്റെ എന്തോ പരിപാടി ആണ് ക്ലാസില്ല..അതോണ്ട് കലാപരമായ കലാലയ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് കള്ളുകുടിക്കാം…ആഹാ അന്തസ്സ്….
” ഡാ ഞാൻ ഇച്ചിരി നേരത്തെ എറങ്ങുവാ…അപ്പൊ കോളേജിൽ കാണാം… ”
അവന്മാരോട് യാത്രയും പറഞ്ഞ് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയതും ചാടി കേറി നീതുവിന്റെ വായിൽ കേറി കൊടുത്തു…കൂടെ ഗിരിജാൻ്റിയും ഉണ്ടായിരുന്നു…ആൻ്റിയെ നൈസ് ആയിട്ടൊന്ന് വിഷ് ചെയ്യ്ത് മുങ്ങാൻ നോക്കിയ എന്നെ അവള് കൈയ്യോടെ പൊക്കി…അതോടെ ഞങ്ങളെ അവിടെ നിർത്തി ആൻ്റി റൂമിലേക്ക് കയറി…
” ഹാ അങ്ങനങ്ങ് പോയാലോ…. എന്തൊക്കെയുണ്ട് കാമുകാ വിശേഷം… ”
അവളെന്നോട് കള്ളനെ കവലയിൽ വെച്ചു കാണുന്ന പോലീസുകാരെ പോലെ ചോദിച്ചു…
” എന്തോന്നടീ…ഒന്ന് പതുക്കെ പിള്ളാരുണ്ട്… ”
ഞാൻ റൂമിലുള്ള അവന്മാരെ ഒന്ന് പാളി നോക്കിയ ശേഷം അവളോട് പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു…
” ഓ ഇയാൾക്ക് ഓരോന്ന് കാണിക്കാം…നമ്മള് പറഞ്ഞാ കുറ്റം…അതേ ഞാൻ ബാക്കിയുള്ളവരോട് പറയാനാ ഈ ഓടി കിതച്ച് വന്നത്…മാറങ്ങോട്ട്… “