ലേഖ കാമാര്ത്തിയോടെ തന്റെ മുലകള് തഴുകി. മഴ ശക്തി പ്രാപിക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞു. അവളുടെ മുലഞെട്ടുകള് പുറത്തേക്ക് തുറിച്ചു. ലേഖ അവളുടെ ദേഹത്ത് ആകെ അവശേഷിച്ചിരുന്ന പാന്റീസ് ഊരി സ്വയം മണത്തുനോക്കി. അതില് പറ്റിയ മദജലം അവള് ആര്ത്തിയോടെ നക്കി. അതേപടി മുകളിലേക്ക് ചെല്ലാന് അവളുടെ മനസ് ഭ്രാന്തമായി മോഹിച്ചു. പക്ഷെ അതിനുള്ള ധൈര്യം അവള്ക്കില്ലായിരുന്നു. പുറത്ത് നിന്നും ജലകണങ്ങള് തുടരെത്തുടരെ ദേഹത്തേക്ക് തെറിച്ചു വീഴാന് തുടങ്ങിയപ്പോള് അവള് വന്നു കട്ടിലില് മലര്ന്നു കിടന്നു കാലുകള് കവച്ചു.
പാന്റീസ് അവള് താഴേക്കിട്ടു. പുറത്ത് മഴ ആര്ത്തിരമ്പി പെയ്യാന് തുടങ്ങി. കൊഴുത്ത തുടകളകത്തി ലേഖ പുരുഷസുഖത്തിനായി വന്യമായ ആസക്തിയോടെ കിടന്നു. മുകളില് വേലായുധന് ഉണ്ട്. അങ്ങോട്ട് ചെന്നാല് തനിക്ക് വേണ്ടതിലധികം തന്നെ കിട്ടും. പക്ഷെ കഷ്ടകാലത്തിന് ചേച്ചി എങ്ങാനും ഉണര്ന്നു വന്നാല്? അവള്ക്ക് മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാന് ധൈര്യമുണ്ടായില്ല. പക്ഷെ സുഖത്തിനു മുറവിളി കൂട്ടുന്ന ശരീരത്തിന് ആശ്വാസം നല്കാന് അവള് കൈവിരലുകള് പൂറിന്റെ വഴുവഴുത്ത പിളര്പ്പിലേക്ക് കയറ്റി.
വേലായുധന് മുകളില് വെരുകിനെപ്പോലെ തലങ്ങും വിലങ്ങും നടക്കുകയായിരുന്നു. താഴെ ഭാര്യ ഉള്ളതിനാല് അയാള്ക്ക് ലേഖയുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലാന് ധൈര്യം പോരായിരുന്നു. വല്ല വിധേനയും അവള് ഉണരുകയോ അല്ലെങ്കില് അളിയന് ഉണരുകയോ ചെയ്താല് പിന്നെ ജീവിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല. പക്ഷെ അതിനേക്കാളൊക്കെ ഉപരിയായി ലേഖയുടെ കാമാസക്തി നിറഞ്ഞ നോട്ടവും അവളുടെ കൊഴുത്ത ശരീരവും അയാളെ താഴേക്ക് പോകാന് നിര്ബന്ധിച്ചു. തനിക്ക് പോകാതിരിക്കാന് പറ്റില്ല എന്ന് വേലായുധന് നിസ്സഹായതയോടെ അറിഞ്ഞു. കുന്തിച്ചിരുന്ന അവളുടെ കൊഴുത്ത തുടകള് ഓര്ത്തപ്പോള് അയാള് പരവേശം മൂത്ത് ഒരു പെഗ് ഒഴിച്ചടിച്ചു. ഒന്ന് രണ്ടു തവണ അയാള് പടികള് പകുതി ഇറങ്ങിയിട്ട് തിരികെ കയറി. സമയം പതിനൊന്നായിട്ടും വേലായുധന് ഒരു തീരുമാനത്തില് എത്താന് സാധിച്ചില്ല. നാശം പിടിച്ച നാരായണന് മുകളില് കിടന്നിരുന്നെങ്കില് സംഗതി എത്ര സുഗമമായി നടന്നേനെ! അപ്പോഴാണ് മഴ പെയ്യാന് തുടങ്ങിയത്. വേലായുധന് നോക്കി. ഈ മഴ കുറെ നേരം നിന്നു പെയ്യും എന്നയാള്ക്ക് മനസിലായി. അന്തരീക്ഷം തണുത്തിട്ടും വേലായുധന്റെ ശരീരം ചൂടായിക്കൊണ്ടിരുന്നു.