Posted by “ഏയ് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല കാർ ന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു…പക്ഷെ അവർക്ക് കണ്ടു പിടിക്കാവുന്നതെ ഉള്ളൂ….
ആഹ് ചെക്കൻ പെണ്ണ് വിട്ടു പോയെപിന്നെയാ ഇങ്ങനെ ആയെന്നു… കുടിച്ചു ബോധം കെട്ടുള്ള നടപ്പ്….ആഹ് കിടപ്പ് കണ്ടു കരഞ്ഞു പിഴിഞ്ഞ് അതിന്റെ ഏട്ടത്തിയും അടുത് തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ട്,….ഞാൻ പോരും നേരം വരെ അങ്ങനെ തന്നെ….”
“നീ ഇതൊന്നും അവളോട് പറയാൻ നിക്കണ്ട….”
“ഇല്ലെടി…..ഞാൻ പറയാനൊന്നും പോണില്ല…”
“ഉം….നീ എന്നാൽ ഉറങ്ങിക്കോ….”
വാതിലിനിപ്പുറം ഇതെല്ലാം കേട്ട് നിന്ന അനഘ ഉടനെ കണ്ണ് തുടച്ചു മുകളിലേക്ക് പോയി.
അവൾക്ക് ഉള്ളിലാകെ അസ്വസ്ഥത നിറയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു ഇടയ്ക്കിടെ സജലങ്ങളായ മിഴികൾ അവൾ ഒപ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
————————————-
“ഡി എന്താ പറ്റിയെ നിനക്ക്….കേറിയപ്പോൾ മുതൽ ഞാൻ ശ്രെദ്ധിക്കുവാണല്ലോ ആകെ മൂഡിയായി…”
കാറിൽ ഓഫീസിലേക്ക് ഡ്രൈവ് ചെയ്യും വഴി മുഴുവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി മുഴുകിയിരുന്ന അനഖയെ കുറെ നേരം നോക്കിയിരുന്ന സന്ധ്യ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നുല്ലേച്ചി….ഞാൻ ചുമ്മാ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ഇരുന്നതാ…..”
“ഉം….”
സന്ധ്യ തിരിച്ചൊന്നു മൂളിയതല്ലാതെ മറ്റൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“..അയാൾക്ക്,…. അയാൾക്ക് കാര്യമായി എന്തേലും പറ്റിക്കാണുമോ ചേച്ചി….”
“ആർക്ക്…..???”
“ഇന്നലെ…നമ്മുടെ വണ്ടി ഇടിച്ച ആൾക്ക്….”
“നമ്മുടെ വണ്ടി ഇടിച്ചതല്ലല്ലോ…നമ്മുടെ വണ്ടിയിലേക്ക് അയാള് വന്നിടിച്ചതല്ലേ….”
“ഓഹ്….അത് തന്നെ അയാൾക്ക്….”
“രാവിലെ വന്നപ്പോൾ പ്രേത്യേകിച്ചു പ്രശ്നമൊന്നും ഇല്ലെന്ന നിഷ പറഞ്ഞത്….
നിനക്കിപ്പോൾ എന്താ അയാളെക്കുറിച്ചൊക്കെ ആലോചിക്കാൻ….”
“ഒന്നൂല്ല….വെറുതെ ചോദിച്ചതാ….”
വീണ്ടും ആലോചനയിൽ മുഴുകി ഇരുന്നു ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്ന അനഖയെ നോക്കി സന്ധ്യയും ഇരുന്നു.
ഉച്ച വരെ എന്തൊക്കെയോ ഓഫിസിൽ ചെയ്തെന്നു വരുത്തി ഇരിക്കാൻ മാത്രമേ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു, മനസ്സ് എവിടെയൊക്കെയോ ആയിരുന്നു…ഒന്നിലും കൃത്യമായി ശ്രെദ്ധിക്കാൻ കഴിയാതെ വന്നപ്പോൾ അവൾ ക്യാബിനിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി, കോഫി വെന്റിങ് മെഷീനിലേക്ക് നടന്നു.
കപ്പിലേക്ക് കോഫി പകർന്നു ഗ്ലാസ് ഇട്ട ഓഫിസിന്റെ റെക്രീയേഷൻ ഏരിയയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി അവൾ തന്നെ കുഴക്കുന്ന ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം കണ്ടെത്താൻ ശ്രെമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
എന്താ തനിക്ക് പറ്റിയത്…..
എപ്പോഴോ വിട്ടു പോയെന്നു അവൾ കരുതിയിരുന്ന ആഹ് നശിച്ച ദിവസത്തെ തന്നെ വീണ്ടും ഓർമിപ്പിക്കുന്ന ഒരു മാനസികാവസ്ഥ തന്നെ പൊതിയുന്നത് അനഘ വീണ്ടും അറിഞ്ഞു എന്നാൽ അതന്നത്തെ പോലെ കുത്തിനോവിക്കുന്ന ഒന്നല്ല വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമാക്കുന്ന ഒരു മരവിപ്പ് ആണ് എന്ന് അവൾ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു.
“അനു…..”
സ്വപ്നാടനത്തിലെന്ന പോലെ നിന്ന അനഖയെ അവിടേക്കെത്തിയ സന്ധ്യ വിളിച്ചു.
“അനു….എന്താ പറ്റിയെ,….നീ ആകെ വല്ലാതെ ആയിട്ടുണ്ടല്ലോ….”
“ഒന്നൂല്ല ചേച്ചി….എനിക്ക് ഇന്ന് ഒന്നിനും ഒരു മൂഡ് തോന്നുന്നില്ല അതാവും….”
“ഹ്മ്മ്…..ആഹ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് അയാളുടെ ചേട്ടൻ വിളിച്ചിരുന്നു….നിഷ എന്റെ നമ്പർ ആഹ് കൊടുത്തിരുന്നെ…”
എന്താണ് എന്നുള്ള ഭാവത്തിൽ അനഘ സന്ധ്യയെ നോക്കി.