സന്ധ്യ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
“നമുക്ക് എന്നാൽ ഇറങ്ങിയാലോ അനൂ….”
സന്ധ്യ അനഖയെ നോക്കി ചോദിച്ചു അവളുടെ കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും പാത്തും പതുങ്ങിയും അവനെ തന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നു അന്ന് അവൾ തല്ലിയതിനെ ഓർത്തായിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സ് പിടച്ചുകൊണ്ടിരുന്നത്…ഒരു ക്ഷെമ ചോദിക്കണം എന്ന് അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും എങ്ങനെ പറയും എന്നുള്ള പേടിയും കുറ്റബോധവും അവളെ പിന്നോട്ട് വലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
“ഇന്ന് അനു വന്നിട്ട് മുഴുവൻ സൈലന്റ് ആയിരുന്നല്ലോ….എന്നോടൊന്നു മിണ്ടി കൂടി ഇല്ല….”
അനഖയുടെ കയ്യിൽചുറ്റി പാർവതി പരാതി പറഞ്ഞു.
“അവളിടയ്ക്ക് അങ്ങനെയാ പാർവതി….പെട്ടെന്ന് സൈലന്റ് ആവും….”
സന്ധ്യ അനഖയുടെ കയ്യിൽ കോർത്തുകൊണ്ട് തിരികെ പോവാൻ ഇറങ്ങി ഡോറി നടുത്തേതും മുന്നേ പാർവതിയോട് യാത്ര ചോദിക്കാൻ നിന്ന അനഖയുടെ കണ്ണ് ഒരു നിമിഷം തെറ്റിപ്പാളി മിന്നലൊളി പോലെ രാഹുലിന് നേരെ നീണ്ടു, അത് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതിലാവണം അവനും അവളെ തന്നെ നോക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു.
തന്റെ നോട്ടം പിടിക്കപ്പെട്ടതും കള്ളിയെ പോലെ ഒരു കണ്ണിറുക്കി നാക്ക് കടിച്ചു ചമ്മി മുഖം ചുളുക്കിയ അനഖയെ കണ്ട രാഹുലിന്റെ ചുണ്ടിലും പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.
————————————-
“ഡി അനു…..നിനക്കിന്ന് എന്ത് പറ്റി….”
ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് തിരികെ പോരും വഴി സന്ധ്യ അനഖയോട് ചോദിച്ചു.
“എന്ത് പറ്റാൻ….എനിക്കൊന്നും പറ്റിയില്ല….”
കണ്ണിറുക്കി അനഘ സന്ധ്യയെ കളിയാക്കി.
“ദേ നിന്റെ വിളച്ചിൽ എന്നോട് എടുക്കണ്ടട്ടോ….
സദാസമയോം ചിലച്ചോണ്ടിരിക്കണ പെണ്ണാ…ഹോസ്പിറ്റലിൽ കയറിയെ പിന്നെ ഒതളങ്ങ വിഴുങ്ങിയ പോലെ ആയിരുന്നു,…
ഏതാണ്ട് ഒരുമാതിരി നാണം കുണുങ്ങി പെണ്ണിനെ പോലെ എന്റെ തുമ്പേലും തൂങ്ങി…
എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല എന്ന് കരുതരുത്…എന്താടി…എന്താ മോള്ടെ ഉദ്ദേശം…”
ചരിഞ്ഞിരുന്നു അനഖയുടെ കള്ളനോട്ടം അടക്കം പിടിച്ചു ഇട്ട് സന്ധ്യ ചോദ്യം ചെയ്തതോടെ അനഘ അല്പം ചമ്മി ആണെങ്കിലും കാര്യം പറയാം എന്ന് കരുതി.
“അതില്ലെച്ചി….എനിക്ക് അയാളെ കാണുമ്പോൾ ഒരു ചളിപ്പ്….”
“അതെന്തിനാ അവനെ കാണുമ്പോ നീ ചളിക്കണേ… അവൻ നിന്നെ പെണ്ണുകാണാൻ വന്നതാ….”
ഒരല്പം കളിയാക്കൽ കലർത്തി ഗൗരവം വിടാതെ ആണ് സന്ധ്യ ചോദിച്ചത്.
“യ്യോ…..ഇതിനെക്കൊണ്ടു….
എനിക്ക് ഒരു സോറി പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു…..അന്ന് ആക്സിഡന്റ് നടന്നപ്പോൾ ഞാൻ തല്ലിയില്ലേ അതിനു…അതാലോചിക്കുമ്പോൾ അയാളുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുമ്പോ എന്തോ പോലെ തോന്നുന്നു…വേണ്ടായിരുന്നു എന്നൊരു ചിന്ത.”
“അന്ന് ഫൂലാൻ ദേവി കൂടിയ പോലെ ആയിരുന്നില്ലേ ചാടിയിറങ്ങി അവന്റെ കരണം അടിച്ചു