“പഠിക്കാന് എന്തിരിക്കുന്നു. അറ്റത്തുള്ള ആ നീണ്ട സാധനം ഓട്ടേലോട്ട് കേറ്റണം; അത്രയല്ലേ ഉള്ളു” ഞാന് ചിരിച്ചു.
“നീണ്ട സാധനമോ” സിന്ധു കുടുകുടെച്ചിരിച്ചു.
“അതിന്റെ പേരെനിക്കറിയത്തില്ല”
“വല്യ വണ്ടി ഓടിക്കലുകാരന് ആയിട്ട് പേരറിയില്ലേ”
“ഓടിച്ചാല് പോരെ. പേരെന്തായാലെന്താ?”
സിന്ധു അര്ത്ഥഗര്ഭമായി ഒന്നുമൂളി. അവളുടെ ശരീരഭാഷ മാറിയത് ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചു.
“ചേട്ടനെങ്ങനെ, നല്ലപോലെ ഓടിക്കുമോ?”
“ഉം കുഴപ്പമില്ല”
“പോരാ അല്ലെ”
മറുപടിയായി സിന്ധു ചിരിച്ചു. അവളുടെ മുഖം നന്നായി തുടുത്തിരുന്നു.
“വണ്ടി നല്ലതാണേല് ഓടിക്കാന് സുഖമാ”
“ഞങ്ങടെ വണ്ടി എങ്ങനുണ്ട്”
“സൂപ്പറല്ലേ..സൂപ്പര്” അവളെ അടിമുടി ഉഴിഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ഞാനത് പറഞ്ഞത്.
അവള് വിരല് കടിച്ച് ചിരിയമര്ത്തി. ഞാന് ആ മുഖത്തിന്റെ തുടുപ്പിലേക്ക് കൊതിയോടെ നോക്കി.
“ഇതുപോലൊരു വണ്ടി എനിക്കും വേണം” ചെറിയൊരു മൌനത്തിനു ശേഷം ഞാന് പറഞ്ഞു.
“എന്തിനാ”
“കാണാനും ഓടിക്കാനും നല്ല സുഖമാ ഇത്”
സിന്ധു ചിരിയടക്കാന് പാടുപെട്ടു. അവള്ക്ക് നന്നായി സുഖിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്റെ സംസാരം.
“എന്തിനാ വേറെ, ഇത് പോരെ” അവളെന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി.
“ഇത് എന്റെയല്ലല്ലോ, സിന്ധുവിന്റെ ഭര്ത്താവിന്റെ വണ്ടിയല്ലേ”
“വണ്ടി വാങ്ങിയ ആള് മാത്രമേ അതോടിക്കാവൂ എന്ന് നിയമമുണ്ടോ?” കരിയെഴുതിയ അവളുടെ കണ്ണുകള് തെരുതെരെ ചിമ്മി.
“തന്നാലല്ലേ പറ്റൂ” ഞാന് ഇടയ്ക്കിടെ അവളെ നോക്കി.
“തരില്ലെന്ന് പറഞ്ഞോ” സിന്ധു ദേഹം കുലുക്കിച്ചിരിച്ചു.
“തരുമോ” എന്റെ തൊണ്ട വരളാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു.
“ചോദിച്ചാ തരും” അവള് നാവുനീട്ടി ചുണ്ടുകള് നക്കി.