🌷 വിധുമുഖി 🌹 [കൊമ്പൻ]

“ശെരി മനസിലായി…”

അതിൽ പിന്നെയെനിക്ക് ആ കൺഫ്യുഷൻ വന്നിട്ടില്ല. ഞങ്ങൾ ഒരു മാടക്കടയിൽ നിന്നും ചായയും കുടിച്ചുകൊണ്ട് വീട്ടിലേക്ക് എത്തുമ്പോ വസുധാമ്മ എണീറ്റിരുന്നു. കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു തുളസിത്തറയിൽ വിളക്കും വെച്ചുകൊണ്ട് തൊഴുന്നത് കണ്ടു.

ധ്രുവിക ഇനിയും എണീറ്റിട്ടില്ല. ഞാൻ അമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മയെന്റെ ചെവിയിൽ പിടിച്ചു തിരിച്ചു.

“എങ്ങോട്ടേക്കാണ്…?!!”

“ഞാൻ ഉണർത്താം…”

“അച്ചോടാ കുഞ്ഞു വാവായല്ലേ…അവൾക്കറിയാം എപ്പോ ഉണരണം എന്ന്…”

ഞാൻ അമ്മയോട് തർക്കിക്കാൻ നില്കാതെ എന്റെ പ്ലാൻ മൂഞ്ചിയതിൽ, വേഗം ചെന്നു കുളിക്കാൻ കയറി. കുളി കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോ നനഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ജാതിമല്ലി പൂ പോലെ അടുക്കളയിൽ ധ്രുവിക അമ്മയുടെ ഒപ്പം പുട്ട് ഉണ്ടാകുന്നു. അവളൊരു കുഞ്ഞി വൈറ്റ് ടീഷർട്ടും ബ്ലാക്ക് പാവാടയും ആണിട്ടിരിക്കുന്നത്. മുടിയിൽ തോർത്ത് ചുറ്റിവെച്ചിട്ടുണ്ട്. കഴുത്തിൽ ഒരു കൃഷ്ണന്റെ ലോക്കറ്റ് ഉള്ള സ്വർണ്ണമാലയുണ്ട്. അതവൾ വിരൽ കൊണ്ട് തൊട്ടു തലോടുമ്പോ എന്നെ കാണിക്കാൻ ആണെന്ന് മനസിലായി.

“ഹേയ് നീയൊപ്പോ കുളിച്ചു ധ്രുവീ…”

“അമ്മയെന്ന എണീറ്റതും ഉണർത്തിയിരുന്നു…”

“കണ്ടോ അമ്മ തന്നതാണ് എനിക്ക്..”

സന്തോഷം കൊണ്ട് ധ്രുവിക അവളുടെ കഴുത്തിലെ മാല പിടിച്ചു കാണിച്ചപ്പോൾ ഞാനവളുടെ അടുത്ത് ചേർന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് അമ്മയെ നോക്കി. അമ്മ കാണുന്നില്ലെന്ന ഭാവത്തിൽ, ധ്രുവികയുടെ ഇടുപ്പിൽ കൈരണ്ടും പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ നനവുണങ്ങാത്ത മുടിയിൽ ഞാനൊരു മുത്തമിട്ടു. അമ്മ പക്ഷെ അത് കണ്ടപ്പോൾ,

ഖുംഖും… എന്നൊന്ന് ചുമച്ചു ഞാൻ വേഗം ഹാളിലേക്ക് ഓടിയതും അടുക്കളയുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും തല പുറത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് ധ്രുവിക എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

ബ്രെക്ഫാസ്റ് നു ശേഷം ഞാൻ ധ്രുവികയെ കോളേജിലേക്ക് ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാൻ എന്റെ ബൈക്കിൽ കയറ്റി പോകുമ്പോ അവളെന്നോട് പറഞ്ഞു “അമ്മയ്ക്കെന്നെ എന്ത് സ്നേഹമാണെന്നോ… എനിക്ക് ശെരിക്കും നിന്നെ കിട്ടുന്നതിലും ഭാഗ്യം നിന്റെ അമ്മയെപ്പോലെ ഒരാളെ കിട്ടുന്നതാണ് മാത്യു….. എന്നെ ഇന്നലെ നെഞ്ചിൽ ഒക്കെ കിടത്തി, എനിക്ക് ശെരിക്കും സങ്കടം വന്നെടാ….എന്റെ അമ്മയെപ്പോലെ തന്നെ എനിക്കിപ്പോ വസുധാമ്മ!!”

“സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രമേ അറിയൂ… പിന്ന വസുധാമ്മ എന്നെ പ്രസവിച്ച അമ്മയല്ലകെട്ടോ…. പക്ഷെ അതിനൊക്കെ മുകളിൽ ആണ് അമ്മയുടെ സ്‌ഥാനം. എന്റെ അച്ഛന്റെ കാമുകിയാണ് വസുധാമ്മ. ആ കഥ വിശദമായി ഞാനൊരൂസം പറഞ്ഞു തരാം..”