ദീപ്തസ്‌മരണകൾ [സൗമ്യ സാം]

Posted by

“ഞാൻ നിക്കണോ പോണോ?”

“ഞാൻ കടിച്ച് തിന്നണ്ടങ്കിൽ പൊക്കോ”

“ഐ വുഡ് ലൈക് യു ഈറ്റിങ്ങ് മീ..”

അവൾ ചിരിയടക്കാൻ കഷ്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ട് സീറ്റിൽ ഇരുന്നു. ഞാൻ തിരികെ എൻ്റെ സീറ്റിൽ എത്തിയപ്പോൾ ആണ് പവിത്ര അവിടെ ഇരിയ്ക്കുന്നത് കണ്ടത്.

“പവി, എപ്പോ വന്നു?”

“ഉരുളണ്ട, ഞാനെല്ലാം കണ്ടു”, അവൾ ചിരിച്ചു

“യൂ.. എല്ലാം?”

“ഒരാളുടെ നാണം നോക്ക് ! ഇനി ചെറിമരം ആണുങ്ങളുടെ കാര്യത്തിലാണോ ആവോ പറഞ്ഞത് ! ഇനീം നാണിച്ചാ കവിളീന്ന് ചോര വരും.. മതി..”

“അത്, ഞാൻ..”

“യാ യാ, ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ലേ.. “

“അല്ല.. അത്..”

“എനിവേ വരുൺ, അവൾ സെൻസിറ്റീവാണ്. ടേക്ക് ഇറ്റ് സ്ലോലി..”

“ഞാനങ്ങനെ അക്രമം ഒന്നും നടത്താൻ.‌.”

“വരുൺ, യൂ ഓവ് മീ നോ എക്സ്പ്ലനേഷൻ. എനിക്കറിയാം നീ ആരെയും വേദനിപ്പിക്കില്ലെന്ന്.. ഞാൻ ഒരോളത്തിൽ പറഞ്ഞതേ ഉള്ളു”

ആ ദിവസം അങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു. വൈകിട്ട് എല്ലാവരും പോയതിനു ശേഷമാണ് ഞാൻ ഇറങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ചത്. നോക്കുമ്പോൾ ദീപ്തി സ്ക്രീനിൽ നോക്കി ഇരിക്കുക യായിരുന്നു. ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്നു.

“പോകുന്നില്ലേ?”

“ഇത് ഇനിയും തീർന്നില്ല”

“എന്താണ് പ്രശ്നം?”

“ഈ പാർട്ട് സോൾവ് ചെയ്യാൻ എനിക്കിനിയും ഒരു മെത്തേഡ് കിട്ടിയില്ല”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *