ദീപ്തസ്‌മരണകൾ [സൗമ്യ സാം]

“എന്തിന്?”

“ഞാൻ ഇന്ന്.. ഐ തിങ്ക് ഇറ്റ് വാസ് ഇനപ്രോപ്രൈയേറ്റ്”

“ഓകെ”

“റിയലി സോറി”

“ഐ സെഡ് ഓകെ”

അന്ന് രാത്രി മുഴുവൻ അതിനെപ്പറ്റി ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ കിടന്നത്. പവിത്രയുടെ മുലകളിൽ ഞാൻ തൊട്ടപ്പോൾ അവൾ രൂക്ഷമായി പ്രതികരിച്ചതാണ്. ദീപ്തി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അവൾ എതിർത്തതും ഇല്ല. കൈ ഞാനാണ് പിൻവലിച്ചത്. പിന്നെയും ഓർത്തപ്പോൾ.. ഞാൻ അവളുടെ മുലയിൽ പിടിച്ചതും അല്ല. അവൾ മുന്നോട്ടാഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ വയറിൽ ഇരുന്ന എൻ്റെ കൈയിൽ അവളുടെ മുല വന്ന് മുട്ടിയത് ആണ്. അവൾ മനപ്പൂർവ്വം അത് ചെയ്തതാണോ എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. പക്ഷേ.. എൻ്റെ കൈ പിടിച്ചതും അവളുടെ വയറ്റിൽ എൻ്റെ കൈ എത്തിച്ചതും അവളാണ്. ലിഫ്റ്റിൽ വന്ന് എൻ്റെ മേൽ ചാരി നിന്നത് അവളാണ്. കവിൾ കൊണ്ടുവന്ന് എൻ്റെ കൈയിൽ വച്ചതും അവളാണ്. പഴയ റൂം മേറ്റ് ഒരിയ്ക്കലും സിഗ്നലുകൾ മനസ്സിലാക്കാതെ പോകുന്ന പൊട്ടനാണ് ഞാൻ എന്ന് പറയുമായിരുന്നു. ദിസ് ഈസ് സോ ഒബ്വിയസ്.

രാവിലെ ഓഫീസിലേയ്ക്ക് ചെന്നത് മനസ്സിൽ പുതിയ തീരുമാനങ്ങളുമായിട്ടാണ്. ഇതുപോലൊരു ചാൻസ് ഇനി കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ.. കിട്ടിയാലും ഇല്ലെങ്കിലും ഇത് മിസ്സ് ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല. എൻ്റെ ആദ്യത്തെ അനുഭവവും ആണ്. എന്തൊക്കെ ചെയ്യണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ല, പക്ഷേ ഒന്നും ചെയ്യാതിരിക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റുകയും ഇല്ല.

ഓഫീസിൽ കയറിയപ്പോൽ പതിവുപോലെ ദീപ്തി അവളുടെ സീറ്റിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ കസേരയുടെ പിന്നിലൂടെ ചെന്ന് അവളുടെ കണ്ണ് പൊത്തി. അവൾ അവളുടെ രണ്ട് കൈകളും എൻ്റെ കൈയുടെ മുകളിൽ വച്ചു. ആരുടെ കയ്യാണ് കൂടുതൽ വിറയ്ക്കുന്നതെന്നായിരുന്നു എൻ്റെ ആദ്യത്തെ ചിന്ത. പിന്നിലേയ്ക്ക് ഒരു കസേര വലിച്ചിട്ട് ഞാൻ ഇരുന്നു. അവളുടെ കസേരയുടെ പിന്നിൽ നിന്നും എൻ്റെ ഇടതു കൈ ഞാനവളുടെ കഴുത്തിലൂടെ ഇട്ടു. വലത്തേ കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ വയറിൽ തടവി.

“വേദന കുറവുണ്ടോ?”

“ഉം”, അവൾ മൂളി.

എൻ്റെ കൈ അല്പം കൂടി മുകളിലേയ്ക്ക് ഞാൻ കൊണ്ടുവന്നു. അവളുടെ ഇടത്തേ മുലയെ ഞാൻ എൻ്റെ കൈയ്ക്കുള്ളിൽ ആക്കി.

“ഇനി വൈകിട്ട് സോറി മെസ്സേജ് അയയ്ക്കാനാണോ?”, എൻ്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കാതെ അവൾ ചോദിച്ചു. സ്ക്രീനിലെ അവളുടെ റിഫ്ലക്ഷനിൽ ആയിരുന്നു എൻ്റെ കണ്ണ്.