ദിവ്യാനുരാഗം 9

Divyanuraagam Part 9 | Author : Vadakkan Veettil Kochukunj

[ Previous Part ]

പ്രിയപ്പെട്ട ചങ്ങാതിമാരെ വല്ലാതെ വൈകിപ്പോയി…കാരണങ്ങൾ ഞാൻ കമന്റ് ബോക്സിൽ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു…എന്ത് ചെയ്യാൻ പെട്ടുപോയി…പക്ഷെ കാത്തിരുന്ന എല്ലാവരോടും ഒരുപാട് സ്നേഹം മാത്രം… പിന്നെ എല്ലാവർക്കും സുഖം ആണെന്ന് കരുതുന്നു…വൈറസ്സിൻ്റെ ഏതോ വേർഷൻ ഒക്കെ പൊട്ടിമൊളച്ചിട്ടുണ്ട് ആശങ്ക വേണ്ട ജാഗ്രത മതി എന്നൊന്നും ഞാൻ പറയത്തില്ല…വാര്യറ് പറയും പോലെ നിങ്ങടെ കാലല്ലേ…നിങ്ങള് തന്നെ തീരുമാനിച്ചോ എന്ത് വേണമെന്ന്..😂

അപ്പൊ കഥയിലേക്ക് കടക്കാം…

ഒരുപാട് സ്നേഹത്തോടെ

വടക്കൻ വീട്ടിൽ കൊച്ചുകുഞ്ഞ്…❤️

________________________________

കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് എനിക്കൊന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റിയില്ല…കാരണം എന്താ ഇപ്പൊ ഉണ്ടായേന്ന് ആദ്യം മനസ്സിലാക്കണല്ലോ… എന്നാലല്ലേ വല്ലതും ചെയ്യാൻ പറ്റൂ…അതോണ്ട് ഞാൻ അതേ നിൽപ്പ് തന്നെ നിന്നു…

” സോറി….ഞാൻ പെട്ടന്ന്… അറിയാതെ…!! ”

കുറച്ചു നേരത്തെ കെട്ടിപിടിച്ചുള്ള അവളുടെ തേങ്ങലിന് ക്ലൈമാക്സ് വീണൂന്ന് അറിയിച്ചു കൊണ്ടവളന്നെ വിട്ടുമാറി…പക്ഷെ ന്വാമ്മിൻ്റെ സ്വബോധം ഗെയ്യിൽ സിക്സിലേക്കടിച്ച ബോള് പോലെ എങ്ങോട്ടോ പോയില്ലേ…അതോണ്ട് മറുപടി ഒന്നും പുറത്തു വരുന്നില്ല…

” എന്നാ ഞാൻ പൊക്കോട്ടെ… ”

എൻ്റെ അവസ്ഥയും അതിലുപരി ചുറ്റുപാടുള്ള കണ്ണുകളേയും താങ്ങാൻ പറ്റാത്തതു കൊണ്ടവൾ സ്ഥലം വിടാൻ എന്നോണം എന്നോട് പറഞ്ഞു… അതിന് തലമണ്ടയിലെ ഏതോ ഏഴാം അറിവിൽ തെളിഞ്ഞ സീറോം വോൾട്ട് ബൾബിന്റെ പവറിൽ അറിയാതെ ഞാൻ തലകുലുക്കി…അതോടെ എനിക്ക് കാറ്റുണ്ട് ചത്തിട്ടില്ലാന്നവൾക്ക് മനസ്സിലായി… അല്ലെങ്കിൽ മൂക്കില് രണ്ട് പഞ്ഞിയും കുത്തിവച്ച് കീശയിൽ രണ്ട് ചന്ദനത്തിരിയും കത്തിച്ചവള് പോയേനെ…

എൻ്റെ തലക്കുലുക്കലിനൊരു ചിരിയും പാസാക്കി അവള് സ്ഥലം വിട്ടു…പക്ഷെ ഞാൻ ആ പോക്ക് നോക്കി നിൽക്കുക അല്ലാതെ ഒരടി മുന്നോട്ടോ പിന്നോട്ടോ വച്ചില്ല…

” ഡാ…. നീ ഏത് ലോകത്താ…. ”

നന്ദുവിൻ്റെ കുലുക്കിയുള്ള ചോദ്യം വന്നപ്പോഴാണ് എനിക്ക് സ്ഥലകാല ബോധം വന്നത്… അതോടെ കോളേജാണെന്നും ഒരുപാട് കണ്ണുകൾ എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടെന്നും ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു…

” ഡാ ഞാൻ…അവള്…പെട്ടെന്ന്… “