Posted by ദീപ്തി :സോഫിയ മാം “!
സോഫിയ :അതെ എന്നേ ഓർമ്മ ഉണ്ടോ !
ദീപ്തി :പിന്നെ മറക്കാതെ ഇരിക്കാൻ പറ്റുമോ.
കിരൺ :ആരാ ദീപ്തി !
ദീപ്തി :ഇവിടെ +12 കലോത്സവത്തിന് പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുമ്പോൾ എന്റെ കാല് ഉളുക്കി വീണു. അതും സ്റ്റേജിൽ കയറും മുൻപ്. അന്ന് മാം ആയിരുന്നു ജഡ്ജ് ആയി മാർക്ക് ഇടാൻ വന്നത്. സത്യത്തിൽ എനിക്ക് പിന്നെ ചെയ്യാൻ നല്ല വേദന ഉണ്ടായിരുന്നു . മേഡം അന്ന് നേരിട്ട് വന്നു എന്നേ കുറെ മോട്ടിവ് ചെയ്തു എന്നിട്ട് എന്റെ ചെസ്സ് നമ്പർ വെട്ടി അവസാനം ആക്കി. അന്ന് പക്ഷേ മേടം ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ ഒന്നാം സ്ഥാനം കിട്ടില്ലായിരുന്നു.
സോഫിയ :ഓഹ്ഹ്ഹ് അതൊക്കെ നിമിത്തം ആണ് മോളെ. ഞാൻ നിങ്ങൾ റോഡിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വന്നപ്പോൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. പിന്നെ അന്ന് മോള് എന്റെ അടുത്ത് വന്നു കുറെ സംസാരിച്ചു കരഞ്ഞില്ലേ അതാണ് പെട്ടന്ന് ഓർമ്മ വന്നത്…
ദീപ്തി :എന്നാലും എന്നേ ഇപ്പോഴും ഓർത്തിരിക്കുന്നു അല്ലേ.
സോഫിയ :ചിലരെ അങ്ങനെ പെട്ടന്ന് മറക്കാൻ പറ്റില്ല, അല്ല ഇതാര് ഹസ്ബൻഡ് ആണോ.
ദീപ്തി :അതെ
സോഫിയ :പിന്നെ വേറേ ആരും ഇല്ലേ നിങ്ങൾ മാത്രമേ ഉള്ളോ.
അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ദീപ്തി മുഖം വാടി. കിരൺ കടലിലേക്ക് നോക്കി തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
സോഫിയ:എന്ത് പറ്റി പെട്ടന്ന് മുഖം അങ്ങ് വാടി പോയല്ലോ.
ദീപ്തി :അത് വീട്ടിൽ ഇത്തിരി പ്രശ്നം ഉണ്ടായി,
അവൾ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അവരോടു പറഞ്ഞു.
സോഫിയ :ഉം അപ്പോൾ ഇങ്ങനെ ആയി അല്ലെ, ഞാൻ കരുതി താൻ ഇപ്പോൾ വലിയ നിലയിൽ എത്തി കാണും എന്ന്. കുഴപ്പമില്ല ഇതൊക്കെ വിധി ആണെന്ന് കരുതിയാൽ പോരെ.