ദീപ്തി പരിണയം [അജിത് കൃഷ്ണ]

ദീപ്തി :സാർ എനിക്ക് എന്തോ !!!

അവറാച്ചൻ :പേടിക്കണ്ട മോളെ നമുക്ക് സേഫ് ആയി ചെയ്യാം പോരെ. ഇപ്പോൾ ഇവിടെ ആരും ഇല്ല അകത്തു മുറി എല്ലാം സെറ്റ് ആണ്. മിക്കപ്പോഴും ഇവിടെ ആണ് നമ്മുടെ നീലച്ചിത്ര നിർമാണം ഷൂട്ടിംഗ് ചെയ്യുന്നത്. പേടിക്കണ്ട നമ്മൾ മാത്രമേ ഇവിടെ ഇപ്പോൾ ഉള്ളു. മോൾക്ക് പേടി ഉണ്ടോ.

ദീപ്തി :ഉണ്ട് സാർ എനിക്ക് പറ്റില്ല.

അയാൾ അവളെ തോളോട് ചേർത്ത് നിർത്തി പറഞ്ഞു.

അവറാച്ചൻ :പറ്റും മോളെ. ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് മോള് അകത്തെ മുറിയിലേക്ക് പൊക്കോ.

ദീപ്തി :സാർ ഇപ്പോൾ എന്താ

അവറാച്ചൻ :ആദ്യത്തെ ഷൂട്ടിംഗ് ഇപ്പോൾ എടുക്കാം മോളെ വേറേ ആരും ഇല്ലല്ലോ. പേടിക്കണ്ട മോൾടെ ഫേസ് ഒന്നും പതിയില്ല.

ദീപ്തി :അയ്യോ സാർ വേണ്ട എനിക്ക് പറ്റില്ല സാർ പ്ലീസ്.

അവറാച്ചൻ :അതൊന്നു ഇല്ല മോളെ നീ അകത്തു പോയി ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ അഴിക്ക് ഞാൻ അങ്ങ് വരാം.

സത്യത്തിൽ അവളുടെ ശരീരം അവറാച്ചൻ പറഞ്ഞു ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു ഒരു പരുവം ആക്കി എന്താ ചെയ്യണ്ടത് എന്ന് അറിയാതെ അവൾ കുഴങ്ങി. മനസ്സിൽ സെക്സ് എന്ന വികാരം അവളിൽ പൂത്തു തളിർത്തു അവളുടെ മനസാക്ഷി പക്ഷേ അവളെ കുത്തി നോവിക്കാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോഴേക്കും അയാൾ അവളെ അകത്തെ മുറിയുടെ മുൻപിൽ കൊണ്ട് പോയി അകത്തേക്ക് കൈ കാണിച്ചു. മനസില്ല മനസോടെ അവൾ അകത്തേക്ക് നടന്നു. നാലു മൂലകളിൽ ആയി ക്യാമറ സെറ്റ് ചെയ്തു വെച്ചിരിക്കുന്നു. നടുവിൽ ആയി ഒരു ബെഡ്. ബെഡിനു നേരെ മുകളിലും ഒരു ക്യാമറ തൂങ്ങി നില്പുണ്ട്. അവൾ ആകെ ഞെഞ്ചിടിപ്പോടെ അവിടെ ചുറ്റും നോക്കി. അപ്പോഴേക്കും അവറാച്ചൻ ഒരു തോർത്തു മാത്രം ഉടുത്തു അങ്ങോട്ട്‌ കയറി വന്നു എന്നിട്ട് ഡോർ അകത്തു നിന്ന് അടച്ചു. അയാളുടെ ശരീരം മുഴുവൻ രോമം ആണ്. കാലുകൾ വരെ രോമം നിറഞ്ഞ നിൽക്കുന്നു എന്നാൽ തലയിൽ കഷണ്ടി തല വെട്ടി തിളങ്ങി റൂം വെളിച്ചത്തിൽ. അവൾക്കു ബോധം പോകും പോലെ തോന്നി. പെട്ടന്ന്

അവറാച്ചൻ :മോള് ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ അഴിച്ചു വെച്ചില്ലേ ഇതുവരെ.

ദീപ്തി :അത് സാർ എനിക്ക്..

അവറാച്ചൻ :ഒന്നും ഇല്ല മോളെ പേടിക്കല്ലേ ഞാൻ ഇല്ലേ കൂടെ.

അയാൾ ദീപ്തിയുടെ അടുത്ത് വന്നു മാറു മറഞ്ഞു കിടന്ന സാരി തുമ്പ് മാറ്റി തറയിൽ ഇട്ടു. പെട്ടന്ന് അവൾ കൈ കൊണ്ട് ബ്ലൗസ് മേലെ വെച്ചു.

അവറാച്ചൻ :ആദ്യം ആയിട്ട് ആയത് കൊണ്ടാണ് മോളെ. ആ ബ്രായും എല്ലാം