Posted by അവൾക്ക് അത് ഉപകരിക്കും. ഒറ്റയ്ക്ക് പോകുന്നതിനാൽ നല്ല പേടിയുണ്ട് ലീനയ്ക്ക്. സിംകാർഡ് കിട്ടിയപ്പോൾ അവൾക്ക് ചെറിയൊരു ആശ്വാസമായി. എന്തെങ്കിലും സംശയം ഉണ്ടായാൽ തന്റെ ഭർത്താവിനെ വിളിക്കാമല്ലോ. ഞാനും വിഷ്ണുവും കൂടി ലീനയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോകാനുള്ള സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ പെട്ടിയിൽ നിറച്ച് അവളുടെ ടിക്കറ്റും മറ്റ് പേപ്പറുകളും ഒക്കെ ഒന്നുകൂടി പരിശോദിച്ച് ഉറപ്പുവരുത്തി.
നാളെ പുലർച്ചെ രണ്ട് മണിക്കുള്ള ഫ്ലൈറ്റിന് പോകണമെങ്കിൽ ഇന്ന് വൈകുന്നേരം ഒരു ഏഴരയ്ക്ക് എങ്കിലും വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങണം. അതിനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പ് എല്ലാം നടത്തി ഞാൻ വണ്ടിയുമായി ഏഴ് മണിക്ക് തന്നെ വിഷ്ണുവിന്റെ വീട്ടിൽ എത്തി. ഓമനേചിക്ക് നല്ല വിഷമം ഉണ്ട് ലീന പോകുന്നതിൽ. മകന്റെ ഭാര്യ ആയിട്ടല്ല അവർ ലീനയെ കണ്ടിരുന്നത്. എന്നാലും അവൾക്കും വേണ്ടേ ഒരു ജീവിതം ഒക്കെ എന്ന് പറഞ്ഞ് സ്വയം ആശ്വാസം കണ്ടെത്താൻ നോക്കുകയാണ് പാവം. ആ പറഞ്ഞതും ശരിയാണ്. എത്ര നാളായി അവൾ തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ കൂടെ ഒരുമിച്ച് ജീവിച്ചിട്ട്. കുറച്ചു കാലമെങ്കിലും അവൾ ഒന്ന് അടിച്ചുപൊളിക്കട്ടെ. ലീന ദുബായിലേക്ക് പോകുന്നതിൽ ഏറ്റവും സന്തോഷം എനിക്കാണ്. കാരണം എന്റെ മനസ്സിൽ ഉള്ള പദ്ധതികൾ ഭംഗിയായി നടക്കണമെങ്കിൽ അവളുടെ സാനിദ്യം അവിടെ ഉണ്ടായേ മതിയാവൂ. അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഇത്ര കഷ്ടപ്പെട്ട് അവളെ യാത്രയാക്കാൻ കൂട്ടുനിൽക്കുന്നത്.
കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ വണ്ടി വിട്ടു. വഴിയിൽ ഇടയ്ക്ക് ചായ കുടിക്കാൻ നിർത്തിയത് ഒഴിച്ചാൽ മറ്റ് എവിടെയും നിർത്താതെ പെട്ടന്ന് തന്നെ കോഴിക്കോട് എയർപോർട്ടിൽ എത്തിച്ചേർന്നു. ആദ്യമായി ഫ്ലൈറ്റിൽ കയറുന്നതിന്റെ എല്ലാ ടെൻഷനും അവൾക്ക് ഉണ്ട്. എയർപോർട്ടിന് അകത്ത് കയറിയാൽ എന്തൊക്കെയാണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് ഞാൻ വിശദമായി അവൾക്ക് പറഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഭാഗ്യവശാൽ എയർപോർട്ടിന് വെളിയിൽ വച്ചുതന്നെ മറ്റൊരു ഫാമിലിയെ കണ്ടതുകൊണ്ട് ലീനയെ അവരുടെ കൂടെ വിടാമെന്ന് വിചാരിച്ചു. ഒരു അമ്മയും രണ്ട് ചെറിയ കുട്ടികളും ആണ്. അവർ ഒരുപാട് തവണ പോയി പരിചയം ഉള്ളതുകൊണ്ട് കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ അറിയാം. പിന്നെ ലീനയെ കിട്ടിയത് അവർക്കും ഒരു ആശ്വാസമാണ്. രണ്ട് കുട്ടികളെ നോക്കാൻ ഓരോ ആൾ ആയല്ലോ. ടാറ്റയും പറഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് പോയ അവൾക്ക് ബോർഡിങ് പാസ് കിട്ടുന്നത് വരെ ഞങ്ങൾ വെളിയിൽ കാത്തുനിന്നു. പിന്നീട് വണ്ടി മെല്ലെ നാട്ടിലേക്ക്. വഴിനീളെ വിഷ്ണുവിന്റെ തള്ള് കേട്ടതുകൊണ്ട് ഉറക്കം വന്നതേ ഇല്ല. അവന്റെ അടുത്ത് വരുന്ന കേസുകളുടെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് തള്ളി മറിക്കുകയാണ് കക്ഷി. പുലർച്ചെ മൂന്നുമണി ആവുമ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾ തിരിച്ച് വീട്ടിൽ എത്തി. പുറത്തുനിന്നും ഷിൽനയുടെ ഫോണിലേക്ക് ഞാൻ വിളിച്ചെങ്കിലും അവൾ നല്ല ഉറക്കത്തിൽ അതൊന്നും അറിഞ്ഞതേ ഇല്ല. പക്ഷെ ഒരു ഗുണം ഉണ്ടായി അമ്മായി വന്ന് വാതിൽ തുറന്നു തന്നു. വാതിലൊക്കെ അടച്ച് മുകളിൽ എത്തി റൂമിലേക്ക് പോകാൻ തിരിഞ്ഞ അമ്മായിയുടെ കൈയിൽ ഞാൻ കയറിപ്പിടിച്ചു. ഒന്ന് ഞെട്ടിയ അമ്മായി എന്നെനോക്കി കണ്ണുകൾകൊണ്ട് എന്താണെന് ചോദിച്ചു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ ആ കൈകൾ വലിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു. അമ്മായിക്ക് ആകെ ഒരു