റബ്ബേ.. ഇത് എന്ത് പരീക്ഷണം… ഞാനും മുഹ്സിന യും ഇവിടെ നിന്ന് പോകുവാൻ ഇനിയും പന്ത്രണ്ടു ദിവസം കഴിയണം. അത് വരെ എങ്ങനെ.. എന്റെ മനസിൽ ഉയരുന്ന ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം നൽകാൻ കഴിയാതെ ബാൽക്കണിയിൽ ഉള്ള ഹാൻഡ് റെയിലിൽ പിടിച്ചു ഞാൻ നിന്നു…
❤❤❤
ടാ.. ചെക്കാ നീ ഇവിടെ ആയിരുന്നു ഉറങ്ങിയത്…
എന്റെ മുഖത്തു വെള്ള തുള്ളികൾ വന്നു വീണപ്പോൾ ആയിരുന്നു ഞാൻ ഞെട്ടി ഉണർന്നത്…
ആ.. ഹ്മ്മ്.. എന്താ… പെട്ടന്ന് എവിടെ ആണെന്നറിയാതെ സോബോധത്തോടെ അല്ലാതെ ഞാൻ മുഹ്സിന യോട് ചോദിച്ചു..
ടാ.. പൊട്ട.. ഇത് ബാൽക്കണി യാണ്.. രാത്രി ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് നടന്നപ്പോൾ ഈ ഇരുമ്പ് കമ്പി ഇവിടെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് രക്ഷപെട്ടു.. അവൾ എന്നെ നോക്കി ഹാൻഡ് റൈലിൽ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു…
പോടീ.. ഞാൻ ഉറക്കം വരാഞ്ഞപ്പോൾ വന്നു നിന്നതാ..
ഹ്മ്മ് ഹ്മ്മ്.. നിന്നോട് പെട്ടന്ന് വീട്ടിലേക് വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞു ഉപ്പ.. അത്യാവശ്യമായി എന്തോ പറയാൻ ഉണ്ടന്ന്.. നിന്നെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ല എന്നും പറഞ്ഞു..