അല്ലി പതിയെ ആണത് പറഞ്ഞത്. ഒരുപക്ഷെ ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെടും എന്നോർത്തിട്ടാവും.
“അല്ലി നീയിങ്ങനെ കൊച്ചുപിള്ളാരെപ്പോലെയാവല്ലെട്ടോ… ഇങ്ങനെയൊന്നും കഴിക്കാണ്ട് വല്ല അസുഖോം വരുത്തിവെക്കണ്ട… ഇനിയും ഇങ്ങനാണേ ഞാമ്പിന്നെയൊരിക്കലും നിന്നോട് മിണ്ടില്ല… ആദ്യായിട്ട് കിട്ടിയ ജോലിയല്ലേടാ… അത് എങ്ങനെയാ കളയുന്നെ… കുറച്ചൂസം നോക്കട്ടെ… പറ്റുന്നില്ലേ ഞാൻ തിരിച്ചുവരൂട്ടോ… ”
എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.അവളെക്കൊണ്ട് ചോറ് കഴിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. കുറേ നേരം ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചു. അമ്മുവിനെപ്പറ്റിയൊക്കെ ഞാനവളോട് പറഞ്ഞു.
പിന്നെ വിളിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞ് അവസാനം ഞാൻ ഫോൺ വച്ചു.
സമയം സന്ത്യയോടടുക്കുന്നു. സൂര്യന്റെ സ്വർണകിരണങ്ങൾ അന്തരീക്ഷത്തിന് വേറിട്ടൊരു ഭംഗി നൽകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങ് ദൂരെ പക്ഷികളുടെ കൂട്ടം കൂടാണയാനായി പറന്നുപോകുന്നതുമൊക്കെ നോക്കി കുറച്ചുനേരം ഞാനാ വാതിലിന് സമീപം നിന്നു.
കുറച്ചുനേരമവിടെ ചിലവഴിച്ച് ഞാൻ വീണ്ടും എന്റെ സീറ്റിലേക്ക് ചെന്നു.
അമ്മു ഇപ്പോഴും നല്ല ഉറക്കമാണ്. ജനാലവഴി കടന്നുവരുന്ന സ്വർണരശ്മികൾ അവളുടെ മുഖത്തിന്റെ കാന്തി വർധിപ്പിച്ചു. കഴുത്തിന് അല്പം താഴെയായി വെട്ടിയൊതുക്കിയ മുടിയിഴകൾ കാറ്റിൽ പറന്ന് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
വല്ലാത്തൊരു സൗന്ദര്യം.
നിഷ്കളങ്കമായി ഉറങ്ങുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ ചുണ്ടിലൊരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.
മംഗലാപുരമെത്താൻ ഇനിയും ഒരുമണിക്കൂറിലേറെ സമയമെടുക്കും. ഞാൻ പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽനിന്നും ഫോണെടുത്ത് ഇയർഫോൺ കുത്തി പാട്ട് വച്ചു. പഴയ മെലഡി പാട്ടൊക്കെ കേട്ട് പയ്യെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിവീണു.
” അതേയ്…. എന്തൊരുറക്കായിത്… എണീറ്റെ… ”
അമ്മു തട്ടിവിളിച്ചപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഉറക്കമുണരുന്നത്. ട്രെയിൻ ഏതോ