Posted by “ഉം…” രാധിക അജയന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറി, അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. അവളുടെ മനസിൽ വിശ്വേട്ടനെ കുറിച്ച് മാത്രമായിരുന്നു ചിന്ത. രാധിക പാലുമായി വിശ്വേട്ടന്റെ മുറിയിലെത്തിയപ്പോൾ..
“ഏട്ടന് പാല് കുടിക്കുന്ന ശീലമുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു…”
“ആ ശീലമൊക്കെ മാറിയില്ലേ..മോളെ.”
“ഞാനകത്തേക്ക് വന്നോട്ടെ..”
“വാ മോളെ എന്തിനാ ചോദിക്കുന്നെ..”
രാധിക വിശ്വന്റെ അടുത്തിരുന്നു. പാൽ ഗ്ലാസ്സ് വിശ്വന്റെ കൊടുക്കുമ്പോ അവളുടെ വിരലുകൾ വിറച്ചു…
“എന്തെ… നോക്കുന്നെ മോളെ…”
“ഹേയ് ഒന്നൂല്യ…”
“ശ്യാമേച്ചിയെ ഇപ്പോഴും ഓർക്കാറുണ്ടോ…”
വിശ്വൻ അന്നേരം ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല…
“അയ്യോ, വിഷമം ആയോ… സോറി..”
“സാരമില്ല..മോളെ..”
“ഞാൻ പോട്ടെ….”
“ശെരി മോളെ….”
രാധികയ്ക്ക് വല്ലാത്ത കുറ്റബോധം തോന്നി, അവളത് ചോദിക്കാതെയിരിക്കാമായിരുന്നു. അവളുടെ മനസ്സിൽ അതുമാത്രമായിരുന്നു, അതിനാലാണ് അപ്രകാരം ചോദിച്ചത് . തിരികെ മുറിയിലെത്തിയപ്പോൾ, അജയൻ ഉറങ്ങിയിരുന്നു…
അവൾ കുറച്ചു നേരം ലൈറ്റ് ഓഫാക്കി കിടന്നെങ്കിലും ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. വാതിലിന്റെ ഇടയിൽ നിന്നും വിശ്വേട്ടന്റെ മുറിയിൽ നിന്നും വെളിച്ചം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചെന്നു നോക്കണോ എന്നവൾക്ക് തോന്നി. അവളുടെ മനസ് പറയുന്നപോലെ അവൾ എണീറ്റ് നേരെ നടന്നു. കിടക്കയിൽ കണ്ണീരുമായി എന്തോ ഓർത്തു കിടക്കുന്ന വിശ്വനെ കണ്ടപ്പോൾ രാധികയുടെ മനസിടറി. അവൾ വേഗം അടുത്തിരുന്നുകൊണ്ട് സാരിത്തുമ്പു കൊണ്ട് കണ്ണ് തുടച്ചപ്പോൾ….
“ശോ… എന്താ ഏട്ടാ ഇത്…കുട്ടികളെ പോലെ….”
അജയൻ ഉറങ്ങുന്നുണ്ട് എന്ന ധൈര്യത്തിൽ രാധിക മറ്റൊന്നുമാലോചിക്കാതെ ഇരുകൈകൊണ്ടും വിശ്വന്റെ മുഖം നെഞ്ചിൽ ചേർത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
“ഞാൻ ചോദിച്ചത് കൊണ്ടാണ്..ലെ..”
രാധികയും വിതുമ്പലിന്റെ വക്കിലെത്തി..
“അല്ല മോളെ.. എനിക്കെന്തോ പെട്ടന്ന്…”
“സാരമില്ല.. ഞാനുണ്ടല്ലോ കൂടെ..
ഇനികരഞ്ഞാൽ നല്ല അടി വെച്ച് തരും ഞാൻ….”
രാധികയുടെ കുസൃതി നിറഞ്ഞ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കുമ്പോ പ്രേമം തൂവി