രാധികോന്മാദം [🎀 𝓜 𝓓 𝓥 🎀]

“ഉം…നമുക്കൊന്നമ്പലത്തിൽ പോയാലോ രാധികേ…”

“പോവാല്ലോ….”

അജയൻ പുത്തൻ സ്വർണ്ണ കരയുള്ള മുണ്ടും ചന്ദന നിറമുള്ള ഷർട്ടുമിട്ടു. രാധിക കസവു സാരിയും. അവളെ നോക്കുമ്പോ ലക്ഷ്മി കടാക്ഷം മുഖത്ത് അലതല്ലി.

ശിവന്റെ അമ്പലത്തിൽ, ഇരുവരും തൊഴുതിറങ്ങുമ്പോ അമ്പലത്തിലെ ലക്ഷ്മി വാരസ്യാര് കണ്ടു അവളെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു.

“എന്താ രാധികേ കണ്ടിട്ട് കുറേയായല്ലോ….”

“ആ ലക്ഷ്മിയേച്ചി. വൈകീട്ട് ഇപ്പൊ അധികം തൊഴാൻ വരാറില്ല”
അജയനെ വാരസ്യാർ നോക്കുമ്പോ ഭസ്മ കുറി നെറ്റിയിൽ ഇട്ടുകൊണ്ട് മുണ്ടും മടക്കി പിടിച്ചു രാധികയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

“ഞാനൊരു വലം കൂടെ വെച്ച് വരാം …” രാധിക അജയനോട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയാട്ടി.

“രാധികേ രണ്ടാളുടെ മുഖത്തും നല്ല സന്തോഷമാണല്ലോ. സന്തോഷവാർത്തയുണ്ടോ?”

“അയ്യോ, ലക്ഷ്മിയേച്ചി…ആയിട്ടില്ല….”

“ഇനിയെപ്പോഴാ വൈകിക്കണ്ട ട്ടോ..”

“ഉം…” നാണത്തിൽ പൊടിതിഞ്ഞുകൊണ്ടു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് രാധിക തുളസിമാലയിട്ട വിഗ്രഹത്തിലേക്കൊന്നുടെ നോക്കി.
കൈകൊണ്ട് നെഞ്ചിലും ചുണ്ടിലുമായി തൊട്ടു വെച്ചു.

“ഇറങ്ങട്ടെ ചേച്ചി…” അജയൻ അടുത്തെത്തിയതും അവന്റെ കൈപിടിച്ചുകൊണ്ട് രാധിക ചുറ്റമ്പലത്തിനു പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

💜💜💜💜💜💜

“പറ രാധൂട്ടി എന്നിട്ട്….”

രാധികയുടെ നിറമാറു തന്റെ വായിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിട്ടപ്പോൾ അതിൽ മുഴുവനും അജയന്റെ ഉമിനീരൊഴുകി.

“അത്രേം മതി കേട്ടത് …..അങ്ങനെയിപ്പോ സുഖിക്കണ്ട…”

“ഞാനെല്ലാം പറഞ്ഞില്ലേ …അതുപോലെ നീയും പറ രാധൂട്ടി…”

“അതുപോലെയാണോ ഇത്, ഏട്ടന് സ്വയം ചെയ്യുന്നപോലെയാണോ? ങ്ങും…”

രാധിക കുശുമ്പിയെപ്പോലെ മുഖം തിരിച്ചപ്പോൾ അജയൻ രാധികയുടെ തലയുടെ അടിയിലൂടെ കയ്യിട്ടുകൊണ്ട് മുടിയിഴകളിൽ കൈകോർത്തു. അവളുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് ഒന്നുടെ അമർത്തിയതും “ആഹ് ……”

“പറ എന്റെ രാധൂട്ടി….”

“നല്ലപോലെ തള്ളിത്താ…”

കൊതിവെള്ളം കെട്ടികിടക്കുന്ന പൂറിലേക്ക് അജയൻ കുണ്ണ തള്ളിയതും രാധിക നടുപൊക്കികൊണ്ട് കേണു…

“വിശ്വേട്ടന്റെ ഒരല്പം വളഞ്ഞാണ്…..അതോണ്ട് എവിടേയ്ക്കോ ചെന്ന്