ഓഹ്.!!!! എന്നാ പറഞ്ഞു തൊലക്ക്…
അതേ..!! നമ്മുടെ കല്ല്യാണം നടക്കുന്നതാ ഞാൻ കണ്ടേ…
അനു..!! നിനക്കിത്തിരി കൂടുന്നുണ്ട്ട്ടോ..
ഒന്ന് പൊ മാമാ… എല്ലാം മാമൻ കാരണാ…
ചെറുതായൊന്നു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു…
പിന്നെന്തോ മാമൻ കുറച്ചു നേരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. ഓവറായി ശല്യപെടുത്തണ്ടാന്ന് വെച്ച് ഞാനും പിന്നെ അധികം മിണ്ടാൻ പോയില്ല…
അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ നിശബ്ദമായിത്തന്നെ ഊണെല്ലാം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ പാത്രങ്ങളെല്ലാം കഴുകി ഹാളിലേക്ക് നടക്കവേയാണ് മാമൻ അവിടിരുന്ന് ടീവി കാണുന്നത് ഞാൻ കണ്ടത്…
മാമാ… ഏതാ സിനിമാ..
പെട്ടന്ന് മാമന്റെ മടിയിലേക്ക് കേറിയിരുന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ടീവിയിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
ഛെ.. അനു നീയെന്താ ഈ കാണിക്കുന്നേ… ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ നിനക്കിപ്പഴും കുട്ടികളുടെ സ്വഭാവാന്ന്.!! അതാ നീ ഇങ്ങനൊക്കെ കാണിക്കുന്നേ..
പുല്ല് ഏത് നേരത്താണാവോ എനിക്കിതിനെ..
വാക്കുകൾ മുഴുവിക്കാതെ മാമനെന്നെയും തള്ളിമാറ്റി ദേഷ്യത്തിൽ പെട്ടന്നവിടുന്ന് വണ്ടിയും എടുത്തുകൊണ്ടു പോയി..
ഒരു നിമിഷം ഷോക്കായിപ്പോയ ഞാൻ പെട്ടന്ന് തന്നെ സ്വബോധത്തെ തിരിച്ചെടുത്തു കൊണ്ട് നേരെ റൂമിലോട്ട് ഓടി…
പോവുന്ന വഴിയെല്ലാം ഇരുട്ട് പടരുന്ന പോലെ തോന്നാൻ തുടങ്ങിയതും ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു എന്റെ ആ പഴയ അവസ്ഥയിലേക്ക് ഞാൻ മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്ന്…
അച്ഛനും അമ്മയും നഷ്ട്ടപ്പെട്ട ആ സമയം ഞാൻ കുറച്ചു നാൾ ഒരു പ്രാന്തമായ അവസ്ഥയിലായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്.. അതേ അവസ്ഥയിലേക്കാണ് ഞാനിപ്പോൾ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്…
പെട്ടന്ന് എന്തോ ചിന്തിച്ചെന്നോണം ഞാൻ ചാടി എണീറ്റുകൊണ്ട് റൂമിന് ചുറ്റും നടന്നു…