ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ നന്ദുട്ടി മെല്ലെ തല ഉയർത്തി എന്നെ നോക്കി.
നന്ദുട്ടി ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്തതുപോലെ എന്നെ നോക്കി.
ഞാൻ തുടർന്ന്.
“നമുക്ക് ഇതൊക്കെ നിർത്തുന്നതാണ് നല്ലതു മോളെ”
“പാപ്പക് regrets ഉണ്ടോ പപ്പാ?” നന്ദുട്ടി ചോദിച്ചു.
“ഒരിക്കലും ഇല്ല മോളെ” ഞാൻ പറഞ്ഞു
“You don’t enjoy this any more pappa? ” എന്റെ നെച്ചിലെ രോമം തഴുകികൊണ്ട് നന്ദുട്ടി സംശയഭാവത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“മോളെ ഞാൻ നിന്നോടൊപ്പം ഉള്ളപ്പോൾ അനുഭവിക്കുന്ന അനുഭൂതി എത്രത്തോളം എന്ന് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ സാധിക്കില്ല മോളെ. നിന്നെ പിരിഞ്ഞു ഒരു നിമിഷം എനിക്ക് ഇരിക്കാൻ സാധിക്കുന്നില്ല.നമുക്ക് ഇതൊക്കെ നിർത്താം എന്ന് പറഞ്ഞേകിലും എനിക്കും അത് സാദിക്കും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല. എന്നാലും നമ്മൾ കാരണം ആർകെങ്കിലും എന്തെളികും സംഭവിച്ചാൽ.?” എന്നെ പോർത്തിയാക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ നന്ദുട്ടി വായ അവളുടെ കൈകൊണ്ടു പൊത്തി.
“എനിക്കും ഇപ്പോൾ പപ്പാ ഇല്ലാതെ ഒരുനിമിഷം പോലും പറ്റുന്നില്ല പപ്പാ. But i know our limitation pappa. പപ്പാ മമ്മയുടെ കൂടെ ഉള്ള ഓരോനിമിഷവും എനിക്ക് ഏതാണ്ടുപോലെ. But I know you have to be with her. പക്ഷെ എനിക്കും വേണം പപ്പയെ.”
ഞാൻ നന്ദുട്ടി പറയുന്നത് കേട്ട് ഇരുന്നതേ ഉള്ളു.
“പപ്പയെ വേറെ ആരേലും ആയി ഷെയർ ചെയുന്നത് എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ചിന്തിക്കാൻ പോലും സാധികുന്നില്ല. ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഒരുപാടു ഒരുപാടു പോസ്സസീവ് ആയി ഫോർ യു പപ്പാ..” നന്ദുട്ടി പറഞ്ഞു.
“ഞാനും മോളെ. നീയും ഇപ്പോൾ വേറെ ഒരാളുടേതാകുന്നത് എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പോലും സാദിക്കുന്നില്ല മോളെ. അഞ്ചുവുമായി നീ കൂടിയപ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാതെ ഫീൽ ആയിമോളെ.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“എവിടെ എക്കെയോ അസൂയയും വിഷമവായം എന്തെക്കെയോയോ.. ഐ ആം ആൾസോ വെരി പോസ്സസീവ് എബൌട്ട് യു നൗ മോളെ…..” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“അപ്പോൾ എന്നെ കെട്ടിച്ചു വിടില്ല?? ” അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.