🥰 തങ്കി [കൊമ്പൻ]

കൃഷ്ണേട്ടന്റെ മരണം ആ കുടുംബത്തെ തളർത്തിയിരുന്നു. പാറു ചേച്ചിയുടെ കല്യാണം ആ വര്ഷം തന്നെ നടത്താനാവർ തീരുമാനിച്ചു. പക്ഷെ പുള്ളിക്കാരി രഹസ്യമായി മറ്റൊരാളെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു. കല്യാണത്തിന് കുറച്ചു മുൻപവൾ ഒരു ലെറ്ററും എഴുതി വെച്ചശേഷം അവന്റെയൊപ്പം ഇറങ്ങിപോകുകയും ചെയ്തു. പാവം വിജയമ്മ അവർ ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ ആണാവോ സഹിക്കുന്നത്. മാത്രമല്ല പാറു ചേച്ചി കല്യാണത്തിന് ഉള്ള സ്വർണമൊക്കെ എടുത്താണ് കാമുകന്റെയൊപ്പം പോയത്. എല്ലാം കൊണ്ടും മോശം ഓർമ്മകൾ മാത്രം. തങ്കി ആ സംഭവത്തിനു ശേഷം നാണക്കേട് കൊണ്ടാണോ അറിയില്ല. വീട് വിട്ടധികം പുറത്തേക്കും വരില്ല. എന്റെ വീട്ടിലേക്കും വരാറില്ല, വന്നാലും പെട്ടന്ന് തിരിച്ചു പോകുകയും ചെയ്യും.ഞാൻ സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും അവൾ പലപ്പോഴുമെന്നെ ചിരി മാത്രം സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നിലൂടെ കടന്നുപോയി. അവൾ സ്‌കൂളിലേക്ക് പോകുന്നതും വരുന്നതും ബസിലാക്കി. ഞാൻ പഴയപോലെ സൈക്കിളിലും.

ഓരോ ദിവസവും വല്ലാത്ത വീർപ്പുമുട്ടലോടെയാണ് കടന്നു പോകുന്നത്, ഉറപ്പായും ഇതിനൊരു മാറ്റം ഉണ്ടാകുമായിരിക്കുമെന്നു പ്രതീക്ഷിക്കുമ്പോഴും തങ്കി എന്നിൽ നിന്നുമൊരുപാടു ദൂരെ നില്കുന്നപോലെ ഒരു തോന്നലാണ്. ജീവിതത്തിലെ നഷ്ടങ്ങൾ ആളുകളെ ഇങ്ങനെ മാറ്റുമോ… അവൾക്കെന്നെ ജീവനാണ്. ആ പ്രണയം കേവലം വാക്കുകൾകൊണ്ട് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ട് രണ്ടാളും മനസ്സിൽ ഉള്ളത് ഒതുക്കി ജീവിക്കുന്നപോലെ….
അവൾക്ക് പഴയപോലെ എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. പക്ഷെ അവളെ ഞാനൊരിക്കലും കുറ്റപെടുത്തിയിരുന്നില്ല.. അവൾക്ക് ആ മനസ് മാറാൻ വേണ്ടി ഞാൻ കാത്തിരിക്കുക മാത്രമാണ് എനിക്കാകെ ചെയ്യാനുള്ളത്……..

കണ്ണീരിൽ കുതിർന്ന ആ രാത്രികളെ എന്തോ നിങ്ങളോടു പറയാൻ കഴിയുന്നില്ല. അതുമാത്രം വിടാം നമുക്ക്…. അതിനൊക്കെ അർഥമുണ്ടായിരുന്നോ ചോദിച്ചാൽ ഇപ്പോ ഉറക്കത്തിൽ എന്റെ കൈകോർത്തു പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന എന്റെ ജീവന്റെ ജീവനെ നോക്കുക മാത്രമാണ് എനിക്ക് ചെയ്യാനുള്ളത്….

10ആം ക്‌ളാസിലേക്ക് കടക്കുമ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ അകലം കൂടിയതല്ലാതെ കുറഞ്ഞതേയില്ല. അതിനൊരു മാറ്റം ഉണ്ടായതു ശ്രീജേഷ് കാരണമാണ്.
ശ്രീജേഷ്. ഞങ്ങളുടെ അതെ ബാച്ചിൽ ഉള്ള ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയത്തിൽ പഠിക്കുന്ന പയ്യൻ ആണ്. നന്നായി പാടും. നല്ല സ്വഭാവവുമാണ് അവന്റെ. ഒരിക്കൽ ഞാൻ ചോറ് കഴിച്ചിട്ട് പാത്രം കഴുകാൻ പോകുന്ന നേരം, തങ്കിയോട് അവനെന്തോ സംസാരിക്കുന്നത് യാദൃശ്ചികമായി ഞാൻ കണ്ടു.

“..എത്രനാളായി ഞാൻ പറയുന്നു ശ്രീജേഷ്. എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല. പ്ലീസ്…..”

എനിക്കതു കേട്ടപ്പോൾ കാര്യം മനസ്സിലായിരുന്നു. അതിലേക്ക്‌ ഇടപെടാൻ എനിക്ക് അവകാശമുണ്ടോ ചോദിച്ചാൽ…. ഉണ്ട്!!

ഞാനവരെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ പാത്രം കഴുകി തിരികെവന്നു. വൈകീട്ട് സൈക്കിളിൽ തിരികെ പോകുമ്പോ റോഡിൽ വെച്ച് ശ്രീജേഷ് നെ ഞാൻ കണ്ടു. അവനും സൈക്കിളിൽ തന്നെയാണ് വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നത്.

ഞാനവന്റെ മുന്നിലേക്ക് സൈക്കിൾ കയറ്റി നിർത്തിയപ്പോൾ അവന്റെ ഫ്രണ്ട്സും അവനും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്താടാ.. ശരത്,ന്നു ചോദിച്ചു.

ഞാൻ അവനോടു പേർസണൽ ആയി കുറച്ചു സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്.