“അതെ ആരാ സംസാരിക്കുന്നത്…….”
മറുപടി പറഞ്ഞതും അവൻ തന്നെ
ഒരു പൊട്ടിച്ചിരിയായിരുന്നു മറുപടി….. അവന്മാർ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി……
ഞാൻ അല്പമൊന്നു തലയുയർത്തി…….. എനിക്ക് ആ ശബ്ദം എവിടെയോ കേട്ടതുപോലെ തോന്നി……
” എന്താടാ നിന്നേ കോളേജിലേക്ക് ഒന്നും കാണാനില്ലല്ലോ
നീ വല്ല ആത്മഹത്യയും ചെയ്തോ ……… ”
ഇത്തവണയും അതേ പൊട്ടിച്ചിരി…….
എനിക്ക് വ്യക്തമായി തന്നെ ആളെ മനസ്സിലായി
വാസുദേവൻ……. അതെ അവൻ തന്നെ നിളയുടെ അച്ഛൻ……..
” നീ അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് പോയപ്പോൾ എന്റെ മോളെ നിനക്ക് കെട്ടിച്ച് തരുമെന്ന് കരുതിയോടാ……. നിനക്ക് തെറ്റി…… നീയറിഞ്ഞിരിക്കുമല്ലോ അല്ലെ……നിന്നെക്കാളും പത്തിരട്ടി യോഗ്യതയുള്ള ചെറുക്കനാണ് അവളെ കിട്ടിയത് aഅവള് സന്തോഷമായിരിക്കുന്നു നീ എന്താ പറഞ്ഞത് നീ ഇല്ലെങ്കിൽ അവളെ ചത്തുകളയുമെന്നോ…. നിനക്ക് തെറ്റിയെടാ…….”
മൂന്നെണ്ണത്തിന്റെയും പല്ലുകൾ ഒരുപോലെ ഞെരിഞ്ഞു………
എനിക്കാണേൽ ഒരു ഭാവവത്യാസവുമില്ല…. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഇനി എന്ത് ചെയ്യാനാണ്……
ബാക്കിയയാൾ പറയുന്നതിനു മുമ്പ് അരവിന്ദ് കോൾ കട്ട് ആക്കിരുന്നു…….
ഞാൻ വെറുതെ കാർ വിൻഡോയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി…
അവന്മാർ ആണേൽ എന്റെ ഈ അവസ്ഥയിൽ അങ്ങേർക്ക് ശരിക്കൊരു മറുപടി കൊടുക്കാതത്തിൽ ഇരുന്നു പുകയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..