ഞാൻ – (പെണ്ണിന്റെ മറുപടി കേട്ടപ്പോ തന്നെ തുള്ളിച്ചാടാനാണ് തോന്നിയത്…) കേട്ടല്ലോ നിനക്കു മാത്രേ അങ്ങനൊരു തോന്നലൊള്ളു …
മീനു – എടി ദുഷ്ട്ടെ….നീ എന്നെ നാണംകെടുത്താണോ…
അതും പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ ചിരിച്ചപ്പോളേക്കും…
വിപിൻ – അതേ …മനുഷ്യനിവിടെ വിശന്നിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് നേരം കുറെ ആയി…. വരാണൊണ്ടോ…..
ഞാൻ – (ചേരുന്നതായിട്ടൊന്നു ചമ്മിയെങ്കിലും അത് പുറത്തു കാണിക്കാതെ ) എന്ന നിങ്ങള് പോയി കഴിക്കു
മീനു – ഓ ഞങ്ങള് കഴിച്ചോളാം … വേഗം ചെല്ല് ഇല്ലേൽ കൂട്ടുകാര് വന്നു പൊക്കികൊണ്ടുപോകും…
ഞാൻ – ശെരിയെന്ന ….. മാളൂനെ നോക്കിയപ്പോ പെണ്ണുനോക്കി ചിരിച്ചോണ്ട് പോയി ….
.
.
.
.
.
.
അതൊരു തുടക്കമായിരുന്നു….പിന്നീടതുപോലെയുള്ള ചെറിയ സംസാരമൊക്കെ ആയി ദിവസങ്ങൾ ഓരോന്നും കടന്നുപോയി……മാളുവിനോടെ കുറച്ചു നേരത്തെ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങാത്തത് അബദ്ധമായെന്ന് എനിക്ക് പലപ്പോഴും തോന്നി…. പഴയപോലെ ഒന്നുമല്ല…പെണ്ണിപ്പൊ നന്നായി മിണ്ടും……നന്നായി ചിരിക്കും …അവളുടെ ചിരി എനിക്കപ്പോളും കൺഫ്യൂഷനാ ….എന്താ ആ ചിരിയിൽ ഉള്ളതെന്ന് എനിക്കിതുവരെ മനസിലായിട്ടില്ല …..വെറും ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പാണോ അതോ, എനിക്കവളോടുള്ളപോലെ എന്നെയും ഇഷ്ടമാണോ …..
.
.
.എന്തായാലും എനിക്കവളോട് ഇഷ്ട്ടം തുറന്നു പറയാൻ ഇപ്പോളും മടിയാണ് …ചിലപ്പോൾ അവളെന്നെ അങ്ങനെയൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ലേൽ ഇപ്പോൾ ഉള്ള ഈ ബന്ധം കുടി നഷ്ട്ടപെട്ടാലോ…..മാളുവിനോടുള്ള സംസാരോം ചിരിയും കളിയുമൊക്കെ ഇപ്പോളും നന്നായിട്ടു പോകുന്നുണ്ട്…ഞാൻ മുഴുവൻ അതിന്റെ ഹാങ്ങോവറിലാണ് എപ്പോളും ക്ലാസ്സിലും വീട്ടിലുമെല്ലാം……
.
.
.അങ്ങനെ ഒരു ഞായറാഴ്ച രാഹുൽ പതിവില്ലാതെ വീട്ടിലേക്കു വന്നു….