ഹാഫ് സാരി [കൊമ്പൻ]

“തേങ്ങാകുല!!! ഞാൻ അമ്മയോട് പറയുന്നുണ്ട് നിന്റെ…!!!”

“ചേച്ചീ… പ്ലീസ് ചതിക്കല്ലേ..”

“പറയും…”

“അപ്പൊ ഞാനും കരിംഭൂതത്തിന്റെ അടുത്ത് അത് പറയും….”

“എന്ത്…”

“അത്..”

“അനന്തൂ നീ കളിക്കല്ലേ…നീയല്ലേടാ പറയില്ലെന്ന് സത്യം ചെയ്തത്….”

“അതിനു പകരമായി ഞാൻ ചോദിച്ചത് ഇതുവരെ തന്നില്ലാലോ… ചേച്ചി നീ….
പിന്നെന്തിനാണ് എനിക്ക് മാത്രം നിന്നോട് കരുണ….”

പെണ്ണ് പല്ലുകടിച്ചുകൊണ്ട്‌ കലിപ്പോടെയെന്നൊരു നോട്ടം നോക്കി. ഒപ്പം ചേച്ചി വേഗമെന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നുമെണീറ്റു കൊണ്ട്. നനഞ്ഞ തുണിയും മടക്കി കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് വരമ്പത്തൂടെ മുന്നിൽ നടന്നു.
ഞാനും മുടി കോതികൊണ്ട് നനഞ്ഞതുമിട്ടുകൊണ്ട് ചേച്ചിയുടെ പിറകെ വച്ച് പിടിച്ചു.

അധികം വൈകാതെ മാന്തോപ്പും കഴിഞ്ഞു ചേച്ചി ഇരുനില വീടിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറിപോയപ്പോൾ ഞാൻ പതിയെ മതിലിൽ എന്റെ തല വെച്ചുകൊണ്ട് കരിംഭൂതം ഉണ്ടോന്നു നോക്കി, തോക്കും തുടച്ചുകൊണ്ട് ഇരിപ്പുണ്ട്. കാലമാടൻ. ഇങ്ങേരെ എന്ന് വീട്ടിനു ചാണക വെള്ളം തളിച്ച് പുറത്താക്കിയാലേ എനിക്ക് സ്വസ്‌ഥതയുള്ളു…..ഞാൻ അങ്ങേരു കാണാത്ത പോലെ, പറമ്പ് ചുറ്റി വീടിന്റെ പിറകിലൂടെ അകത്തേക്ക് കയറാൻ നോക്കിയപ്പോ കൃത്യം വല്യമ്മയുടെ മുന്നിലേക്ക് തന്നെ ചാടി.

“നനഞ്ഞു ല്ലേ. എടാ പനി പിടിച്ചാൽ ബാംഗ്ലൂരുള്ള നിന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും എന്നെയാണ് വഴക്ക് പറയുക. പോയി തോർത്തെന്റെ അനന്തൂ….”

ഞാനതുംകേട്ടു പയ്യെ മുറിയിലേക്ക് കയറുമ്പോ, ചേച്ചി അവളുടെ മുറിയിൽ നനഞ്ഞത് ഊരിയിടുന്നത് ഞാനൂഹിച്ചു.
അറിയാത്ത പോലെ കയറിചെന്നാലോ..?!!
പടെ!!!!!
മോന്തയ്ക്ക് കിട്ടിയ ആ അടി വീണ്ടുമെന്റെ കണ്ണീലേക്ക് പൊന്നീച്ച സമേതമെത്തിയപ്പോൾ ഞാനത് തത്കാലം വേണ്ടാന്ന് വെച്ചു..

ഞാനെന്റെ റൂമിലേക്ക് കയറി തലതോർത്തി. ടീഷർട്ടും ട്രാക് പാന്റ്സും ഇട്ടു.
മൊബൈൽ എടുത്തു ക്‌ളാസ്സിലെ തൊലിയന്മാരുടെ വാട്സാപ്പ് ഗ്രൂപ് തുറന്നു. ഇന്നലെ ഇറങ്ങിയ വിജയ് അണ്ണന്റെ “തെരി” യെകുറിച്ചുള്ള ചര്ച്ച!. ഞാനതുപോലെ ആ ഗ്രൂപ് ന്നു പുറത്തേക്ക് വന്നു. വെകിളി വാസു പക്ഷെ എനിക്കെന്തോ മെസ്സേജ് അയച്ചിരിക്കുന്നു. നാളെ സൺഡേ അല്ലെ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നോട്ടെ എന്ന്. എനിക്കുതന്നെ ഒരു മൈരും നടക്കുന്നില്ല, അപ്പോഴാണീ വരുത്തൻ ചെറ്റ…..