ഇരിക്കുമ്പോഴാണ്…പതിവില്ലാതെയുള്ള ….മാമന്റെ വിളി…..
ഞാൻ : ആ മാമാ പറ…….
എങ്ങനെപോകുന്നു നിന്റെ നഗര ജീവിതം
ഓ അങ്ങനെക്കാ പോണ് ……… അവിടെന്താ വിശേഷം……
ഇവിടെ വിശേഷം ഒന്നുല്ല…….. അവിടെന്താണ് വിശേഷം വല്ലതും ആയ…
എന്ത്………
അല്ല ജൂനിയർ വല്ലതും ……..
താൻ ഈ ഉച്ചക്ക് എന്റെ വായിലിരിക്കണത് കേൾക്കാൻ വിളിച്ചതാണ……..
എടാ ഞാൻ നിന്റമ്മാവൻ അല്ലേടാ…..
അതെ അമ്മാവൻമാർക്കെ ഇങ്ങനത്തെ വിഷമം ഉണ്ടാകാറുള്ളു…….
മൈരേ കൂടുതൽ ആക്കല്ലേ………
മാമൻ : എടാ ഞാൻ വിളിച്ചതെ….അപ്പുന് മൂന്നാഴ്ച ആഴ്ച ആലുവയിൽ പോണം…… അപ്പൊ ഇവിടെന്ന് ഡെയിലി പോയി വരുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ട്…….അല്ലെ ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് വന്നാലൊന്ന ആലോചിക്കണെ….അതാകുമ്പോ അവ്ടെന്നു പോകാല്ലോ
അതിന് താൻ വാ….. ഇവിടെ മൂന്നു മുറി ഫ്രീ ഉണ്ട് തനിക്ക് അത് പോരെ …….
അതല്ലടാ എനിക്ക് അവളുടെ കൂടെ പോകേണ്ടി വരും…… പിള്ളേരെ എവിടെ നിർത്തും അതാ പ്രശനം……..
എടൊ മാമാ പിള്ളേരെ ഇങ്ങോട് കൊണ്ട് വാടോ കുറെ നാളായി കണ്ടിട്ട്…… ഞാൻ നോക്കിക്കോളാടോ….. അവർ എന്റടുത്തു നിന്നോളും….. പിന്നവളും ഉണ്ടാകും….
അല്ല നിനക്ക് ജോലിക്ക് പോകണ്ടേ…..
ഏയ്യ് അത് സീൻ ഇല്ലെടോ…… മെഡിക്കൽ ലീവ് എടുത്തോളാം……
ഉറപ്പാണല്ലോ…….. ഇനി ഞങ്ങൾ വന്നിട്ട് നിനക്ക് പണിക്ക് പോണൊന്നു എങ്ങാനും പറഞ്ഞലണ്…..
ഏയ്യ് ഇല്ല ധൈര്യോയിട്ട് പോര്……..
അല്ല എന്നാ വന്നേ……
എടാ അത് ഒന്ന് കൺഫേം ആക്കിട്ടു പറയാം……….മിക്കവാറും അടുത്ത മാസം ആയിരിക്കും………….
അഹ് നോക്കിട്ട് പറ……..
വൈകിട്ട് വീട്ടിൽ ചെന്നപ്പോൾ ശ്രീക്കുട്ടി ബാൽക്കണിയിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്……… ചെന്നപാടെ ഞാൻ അടുത്തോട്ടു ചെന്ന്….
ഞാൻ : അടുത്ത മാസം കുറച്ചു ദിവസം……….മാമനും മാമിയും