“ ശെരി, പിന്നെ തരാം…ഉം” അവന്റെ കണ്ണിലെ സന്തോഷത്തിരയിളക്കം ദർശിച്ചുകൊണ്ടവളവനോട് അവനുറപ്പു നൽകുമ്പോ അവനോടുള്ള വാത്സല്യത്തിൽ അവനെ സ്വന്തം മകനായി അവൾ കാണാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…
“ എന്നെ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ നിന്റച്ഛൻ അകത്തേക്ക് വരും… വിട് മോനേ…” അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ മനു ഉടനേ അവളെ വിട്ടു… ബ്ലൌസിന്റെ കുടുക്കുകൾ പെട്ടെന്നിട്ട് അവൾ പുറത്തേക്ക് പോയി… ആ നിതംബങ്ങളുടെ താളം നോക്കിക്കൊണ്ട് പൊന്തിവന്ന സാധനത്തെ അവനൊന്നമർത്തി…
ചിഞ്ചു മോൾ തൊട്ടിലിൽ കിടക്കുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് മനു അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു. ശ്രീദേവി ചായ തിളപ്പിക്കുന്നു, രഘു ഉമ്മറത്തുണ്ട്, ചൂടിൽ വിശറികൊണ്ട് വീശുന്നു. മനു അടുത്ത് വന്നു നിന്നപ്പോൾ ശ്രീദേവിയുടെ മുഖത്തു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു….
“ മോനു ചായ വേണോ, അതോ പാല് മതിയോ…” ആ ചിരിയിൽ തന്നെ ശ്രീദേവിയുടെ മനസ്സിൽ ഒരായിരം കുസൃതിപൂക്കൾ വിടർന്നിരുന്നു…
“ഇപ്പൊ ചായ മതി. പാൽ പിന്നെ ഞാൻ കുടിച്ചോളാം…”. മനു അത് പറയുമ്പോ അവന്റെ കണ്ണുകൾ ശ്രീദേവിയുടെ താഴികക്കുടങ്ങളിൽ ചെന്നു വീണു…
“ കുറുമ്പൻ!!!” ശ്രീദേവിയുടെ മനസിലേക്ക് അവൻ പറയുന്നത്
ദൃശ്യമായി എത്തുമ്പോ അവളിൽ സ്ത്രീ സഹജമായ നാണമൊരു നിമിഷം കടന്നു വന്നു, പക്ഷെയതവളൊരു പുഞ്ചിരിയിലൊതുക്കി. മനുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് അവന്റെ കവിളിൽ വിരൽകൊണ്ട് അമർത്തിപിച്ചി.
“മോനു….”
“എന്താമ്മേ…”
“ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയല്ലേ, എന്നോടിങ്ങനെ പറയാമോ….?!!”
ശ്രീദേവി മനുവിന്റെ കൈകോർത്തുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്ത് ….”
“മുല കുടിക്കണം എന്ന്!”
“അപ്പൊ അമ്മ തരാംമ്ന്ന് പറഞ്ഞതോ…”
“അത്, നീ എന്നെ വിട്ടു പോകുമോ എന്ന പേടികൊണ്ടല്ലേ മോനെ..”
“ശെരി ഞാൻ പോണില്ല!! പോരെ, ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നും സാധങ്ങൾ ഒക്കെ എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നോളാം..”
ശ്രീദേവിയുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞപ്പോൾ..
“അയ്യേ.. അതെന്തിനാ കരയുന്നെ ശ്രീക്കുട്ടി..” ശ്രീക്കുട്ടി എന്ന് അധികാരത്തോടെ വിളിച്ചപ്പോൾ ശ്രീദേവിയുടെ മനസ്സിൽ താലപ്പൊലിയായിരുന്നു. അവൾ ഇരുകൈകൊണ്ടും മനുവിനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ മാറോടു ചേർത്തിയപ്പോൾ, അവളുടെ മുലകളുടെ സൗകുമാര്യത്തിൽ അവന്റെ