റസിയായനം [Murali]

Posted by

“നിനക്ക് ഞാനുണ്ട് റസീ, പക്ഷെ നമ്മള്‍ രണ്ടു പേരും കുടുംബമുള്ളവരാ”

“അതെനിക്കറിയാം ഇക്കാ പക്ഷേ ദോഹയിലെത്തിയാലും ഇടയ്ക്കെങ്കിലും എന്നെ വിളിക്കണം പ്ലീസ്”

“അത് ഞാന്‍ സത്യം ചെയ്യുന്നു മോളേ വിളിക്കുക മാത്രമല്ല പറ്റുമ്പോള്‍ ഒക്കെ ഞാനീ സുന്ദരിയെ ഇങ്ങനെ സുഖിപ്പിച്ചും തരാം പോരേ?”

“അത് മതിയിക്കാ പിള്ളേരുടെ ഉപ്പ രാവിലെ എട്ടു മണിക്ക് പോയാല്‍ വൈകിട്ട് ആറിനെ വരൂ. പറ്റുമെങ്കില്‍ ഇടയ്ക്ക് വന്ന് എന്‍റെ പൊന്ന് എന്നെ സ്നേഹിക്കണം”

“അത് സത്യം. അപ്പോഴേ ഇതിവിടെ നിര്‍ത്തുകയാണോ?”

“ഇനിയെന്ത് വേണം എന്‍റെ പൊന്നിന്?”

“എനിക്കേ ഈ സുന്ദരിക്കുട്ടിയുടെ ഉള്ളില്‍ കയറണ്ടേ?”

“എന്നെ എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്തോ”

“അയ്യടീ അങ്ങനെ വേണ്ടാ, നമുക്ക് രണ്ടു പേര്‍ക്കും സുഖിക്കണമെങ്കില്‍ മാത്രം മതി” ഞാന്‍ നല്ല പിള്ള ചമഞ്ഞു.

“വേണം എനിക്ക് സുഖിക്കണം”

“എങ്ങിനെ?”

“ഈ കാളക്കുട്ടന്‍റെ വടി എന്‍റെ അകത്തു കയറ്റി സുഖിക്കണം”.

കുട്ടനപ്പോള്‍ വീണ്ടും ഉണര്‍ന്നു വിശ്വരൂപം പ്രാപിച്ചിരുന്നു. റസിയ അവളുടെ കൈ എന്‍റെ കുട്ടനിലെയ്ക്ക് നീക്കി. അതില്‍ മുറുക്കെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവള്‍ കൈ മുന്‍പോട്ടും പിന്‍പോട്ടും ആക്കി തൊലി നീക്കി കളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

“ഇതെന്താ ഇക്കാ ഇങ്ങിനെ?”

“എങ്ങിനെ?”

“പിള്ളേരുടെ ഉപ്പാടെ അറ്റത്ത്‌ ഇത് പോലെ തൊലിയില്ല”

“അത് പെണ്ണേ നീയപ്പോ സുന്നത്ത് ചെയ്യാത്തത് കണ്ടിട്ടില്ലേ?”.

“ഞാനെന്‍റെ പിള്ളേരുടെ ഉപ്പാടെ മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. അതിനു തൊലിയില്ല”.

“എന്‍റെ പൊട്ടിക്കാളീ മുസ്ലിംസ് മാത്രേ സുന്നത്ത് ചെയ്യൂ”

“അപ്പൊ ഇങ്ങള്‍ ഇസ്ലാമല്ലേ?”

“അല്ല. നീയിതുവരെ എന്‍റെ പേരുപോലും ചോദിച്ചോ?”

“എന്താ ഇങ്ങടെ പേര്?”

“നല്ല ചോദ്യം എന്‍റെ പേര് മുരളി. ഞാന്‍ ഇസ്ലാമല്ല. ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും?”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *