Posted by ബേസിന് നേരെ നടന്നു. കൈ കഴുകി വരട്ടെ എന്ന് കരുതി ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടാന്‍ പോയില്ല.
എന്നാല്‍ കൈ കഴുകിയ ശേഷം അവള്‍ നേരെ ഗോവണിയുടെ നേരെ നടന്നപ്പോള്‍ പണി പാളിയെന്ന് എനിക്കുറപ്പായി.
“കുഞ്ഞേച്ചീ…നിക്ക്..ഞാന്‍ പറയട്ടെ..!”
ഞാന്‍ പിന്നാലെ ചെന്നെങ്കിലും അവള്‍ പിടി തരാതെ ചവിട്ടിത്തുള്ളി മുകളിലേക്ക് പോയി.
എല്ലാം ഒരു കരയ്ക്കെത്തിയതായിരുന്നു. ആ ഒരു ഉമ്മ വീണ്ടും എല്ലാം വെള്ളത്തിലാക്കി.
അവളുടെ കിടപ്പ് മുറിയുടെ വാതില്‍ അടയുന്ന ശബ്ദം താഴെവരെ കേള്‍ക്കാമായിരുന്നു.
അല്‍പനേരം അതേ നില്‍പ്പ് നിന്ന ശേഷം കൈ കഴുകി മൊബൈലും എടുത്ത് ഞാനും മുകളിലോട്ട് ചെന്നു. എന്നാല്‍ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലാനോ ഒന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കാനോ തുനിഞ്ഞില്ല. ഈ അവസ്ഥയില്‍ എന്ത് പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല. ആദ്യം ആ മനസ്സൊന്നു തണുക്കട്ടെ.!
അവള്‍ക്ക് വഴങ്ങി ഏട്ടത്തിയമ്മയുടെ കോള്‍ സ്പീക്കറില്‍ ഇടേണ്ടി വന്നതില്‍ എനിക്ക് വല്ലാതെ കുറ്റബോധം തോന്നിയിരുന്നു.
ഞങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നില്‍ക്കേണ്ട സംസാരത്തിന് മറ്റൊരു കേള്‍വിക്കാരി കൂടെ ഉണ്ടായത് എന്‍റെ മനസ്സിനെ നല്ലപോലെ അലോസരപ്പെടുത്തി.
ഏട്ടത്തിയമ്മ പാവം അതൊന്നും അറിയാതെയാണ് സംസാരിച്ചത്. അങ്ങനൊരു ചതി ചെയ്യാന്‍ പാടില്ലായിരുന്നു.
ഞാന്‍ എന്‍റെ മുറിയുടെ ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് ചെന്നു. ഒരു കസേര വലിച്ചിട്ട് കാല്‍ ചാരുപടിയിലേക്ക് കയറ്റി വച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണെത്താത്ത ദൂരത്തേയ്ക്ക് പരന്നു കിടക്കുന്ന പാടത്തേയ്ക്ക് നോക്കി അങ്ങനെയിരുന്നു.
അന്തരീക്ഷം വല്ലാതെ തണുത്തിരുന്നു. ദൂരെ പാടത്തിന്റെ അങ്ങേ ഭാഗമൊക്കെ മൂടല്‍ മഞ്ഞാലെന്നപോലെ മങ്ങിക്കിടക്കുകയാണ്. എന്നാല്‍ വളരെപ്പെട്ടെന്നു തന്നെ അത് മഴ പെയ്തു വരുന്നതാണെന്ന് മനസ്സിലായി.
ശക്തമായ കാറ്റിനൊപ്പം ചെരിഞ്ഞു പൊഴിയുന്ന മഴനൂലുകള്‍ പൊടുന്നനെ ശക്തിയാര്‍ജ്ജിച്ച് പാടവും കടന്ന് മുറ്റത്ത് കയറി വന്നു. ഓടിനു മുകളില്‍ വെള്ളത്തുള്ളികളുടെ ചറപറ ശബ്ദമുയര്‍ന്നു.
ശീതക്കാറ്റ് അടിച്ചു കയറിയിട്ടും ഇരുന്നിടത്തു നിന്നെഴുന്നെല്‍ക്കാന്‍ പോലും തോന്നിയില്ല. നെഞ്ചിലൊരു ഭാരം പോലെ. മനസ്സിനെ ഒരു തരത്തിലും