പോയി. സ്ഥിരമായി ഞങ്ങളുടെ പുല്ലുപറി അവിടെ നിന്നുമാണ്. കാടുപിടിച്ച് കിടക്കുന്ന ആ പറമ്പില് ഇഷ്ടംപോലെ പുല്ലുണ്ട്. അവിടെ കയറിയാല് പിന്നെ പുറംലോകവുമായി ബന്ധമില്ലാത്തത് പോലെ തോന്നും. ശരിക്കും ഒരു കാടുപോലെയുള്ള സ്ഥലം.
അവിടെക്കയറി പുല്ല് പറിക്കാന് തുടങ്ങിയപ്പോള് എന്റെ മനസ്സ് അകാരണമായി തുടിക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. ഈ കാട്ടില് ഞാനും ബീനയും മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്ന ചിന്ത എന്നെ മഥിച്ചു. മുമ്പും അവള്ക്കൊപ്പം നിരവധി തവണ പുല്ലു പറിക്കാന് അവിടെ കേറിയിട്ടും തോന്നിയിട്ടില്ലാത്ത ആ പുതിയ ചിന്ത വന്യമായ ഒരു സുഖത്തുടിപ്പ് എനിക്ക് പ്രദാനം ചെയ്തു. ഞരമ്പുകളെ ബാധിച്ച ആ സുഖകരമായ അസ്വസ്ഥത എന്റെ അണ്ടി മൂപ്പിക്കുന്നതും ഞാനറിഞ്ഞു. എനിക്കെതിരെ കുന്തിച്ചിരുന്നു പുല്ലു പറിക്കുകയായിരുന്ന ബീനയെ ഞാന് നോക്കി. അവളെ ആദ്യമായി കാണുന്നതുപോലെയായിരുന്നു എന്റെ നോട്ടം. അവളുടെ ആ ഇരിപ്പ് എന്നില് ശരിയല്ലാത്ത ഒരു ആക്രാന്തം സൃഷ്ടിക്കുന്നത് വെപ്രാളത്തോടെ ഞാനറിഞ്ഞു. അരപ്പാവാട ധരിച്ചിരുന്ന അവള് തുടകള് മൊത്തം കാണിച്ച് അലക്ഷമായിരുന്നാണ് പുല്ലു പറിച്ചിരുന്നത്. മുമ്പും അവളിങ്ങനെ തന്നെയാണ് ഇരുന്നിട്ടുള്ളത്. പക്ഷെ ആ എഴുത്തിലെ വരികള് എന്റെ മനസ്സിനെ അടിമുടി മാറ്റിക്കളഞ്ഞിരുന്നു. വെണ്ണ നിറമുള്ള ആ തടിച്ച തുടകള് കണ്ടപ്പോള് എന്റെ അണ്ടി മൂത്ത് മുഴുത്ത് വിറച്ചു. അവളൊരു കഴപ്പിയാണെന്ന് എന്റെ മനസ്സ് അമറി; ഒപ്പം ഊക്കനൊരു ചരക്കാണെന്നും.
“നിന്റെ പുസ്തകത്തീന്നു കിട്ടിയതാ..ആര് തന്നതാ ഇത്”
ഇത് തന്നെ പറ്റിയ സമയമെന്ന് കണക്കുകൂട്ടി മെല്ലെ ഞാന് കത്ത് പുറത്തെടുത്ത് അവളോട് ചോദിച്ചു. അവള് ഞെട്ടും എന്ന് ഞാന് കരുതിയെങ്കിലും അതുണ്ടായില്ല. ഇതൊക്കെ എന്ത് എന്ന ഭാവമായിരുന്നു അവളുടെ മുഖത്ത്.
“ഓ..അതാ നാണപ്പന് ചേട്ടന് തന്നതാ..” അവള് അലസമായി പറഞ്ഞു.
“ങേ..അവനോ? നമ്മുടെ പശൂനെ കറക്കാന് വരുന്നവന്.”
അവിശ്വസനീയതയോടെ ഞാന് ചോദിച്ചു. അവള് എന്നെ നോക്കാതെ മൂളി. ജാനകി എന്ന സ്ത്രീയാണ് ഞങ്ങളുടെ പശുവിനെ കറക്കാന് വരുന്നത്. ഏതാനും ദിവസങ്ങളായി അവര്ക്ക് സുഖമില്ലാതെ വന്നപ്പോള് പകരം ഇരുപതു വയസുള്ള മകനെ അവര് അയച്ചു. അവനാണ് പണി പറ്റിച്ചിരിക്കുന്നത്.
“നീ എന്തിനാ ഇത് വാങ്ങിയത്”
“എന്താ വാങ്ങിയാല്” അവള് തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
“കുഞ്ഞമ്മ അറിഞ്ഞാല്”
“അറിഞ്ഞാലെന്താ..”
“ഒന്നുമില്ലേ”
ബീന ഇല്ലെന്ന അര്ത്ഥത്തോടെ ചുണ്ട് മലര്ത്തിക്കാണിച്ചു. എന്റെ അണ്ടി അതോടെ ഒലിക്കാന് തുടങ്ങിയത് ഞാനറിഞ്ഞു.