ആയി ഓറഞ്ച് ഇതളുകൾ ഉള്ള പൂക്കളും അതിനു പിറകിൽ രണ്ട് ഇലകളും. രണ്ട് പൂവുകൾ കൃത്യമായി ആ മുലകൾക്കു മേലെ സ്ഥാനം പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ലെയ്സ് കൊണ്ടുള്ള അതിന്റെ കൊച്ചുകയ്ക്കുകൾക്കു താഴെ വാക്സസിനേഷൻ എടുത്തതിന്റെ പാട്, കൈകളിൽ രോമങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാതെ തിളങ്ങുന്നു. വാക്സ് ചെയ്തു കാണണം. കക്ഷത്തിൽ ഒരു ചെറിയ കറുപ്പു ഛായ ഉണ്ടോ?
“വാട്ടസപ്പ് ഡ്യഡ്, ഹൗ’സ്സ് ഗോയിങ്’ മദാമ്മ മൊഴിഞ്ഞു “ഓ. ഇയ്യാൾ ഒരു അമേരിക്കക്കാരി. ഇപ്പൊ ഇംഗ്ലീഷ് മാത്രമെ അറിയുള്ളൂ ആയിരിക്കും” “അങ്ങനെ അല്ല. ഞാൻ മലയാളം പറയുനൊൾ “മലയാലത്തെ കൊരച്ച അരിയുന്നു” എന്നും പറഞ്ഞ നിങ്ങളൊക്കെ കളിയാക്കില്ലേ.” കുറച്ച് ഇംഗ്ലീഷ് ചായ്വുണ്ടെങ്കിലും മോശമില്ലാത്ത മലയാളം ആണ് കല്യാണിയുടെ, നാട്ടിൽ പ്രചാരത്തിലുള്ള ചില (ദ്വയാർത്ഥ) പ്രയോഗങ്ങളും മറ്റുമൊന്നും മനസ്സിലാവില്ല എന്നു മാത്രം. അതു കൊണ്ട് ഇടക്കൊന്ന്
അവൾക്കിട്ട് വെച്ചാലും പിടികിട്ടില്ല. ‘ങാ. ഇങ്ങനെ ഇംഗ്ലീഷിൽ മലയാളം പറഞ്ഞാൽ പിന്നെ കളിയാക്കാതെങ്ങനെയാ…’ ഇതെന്ത് പറ്റി. സാധാരണ അത്യാവശ്യം മാത്രം എന്നോട് മിണ്ടുന്ന കല്യാണി ഇന്നു മിണ്ടുന്നു. “നിനക്കിപ്പൊ നല്ല മീശയൊക്കെ വെച്ചല്ലോ.”
ഒരിത്തിരി അഭിമാനത്തൊടെ ഞാൻ വിരലുകൾ മീശയുടെ മുകളിലൂടെ ഒന്നു ഓടിച്ചു. കല്യാണി കഴിഞ്ഞ തവണ അമ്മാവന്റെ കൂടെ വന്നപ്പൊൾ എനിക്കു മീശ പൊടിക്കുന്നതേ ഉള്ളൂ. മീശയുടെ അറ്റം മുകളിലെക്കു പിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. “അപ്പൊ നിനക്കെന്റെ മീശ പിടിച്ചെന്ന് പറ.” നാണത്തിന്റെ ചുവയുള്ള ഒരു ചിരി കല്യാണിയുടെ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞു. കവിളിൽ നുണക്കുഴികളും. “നീ എന്നൊ.. ഞാൻ നിന്നെക്കാൾ രണ്ട് വയസ്സു മൂത്തതല്ലെടാ..? കപട ദേഷ്യത്തോടെ കണ്ണുരുട്ടി അവൾ പറഞ്ഞു. ‘ങാ. രണ്ട് വയസ്സിന്റെ മൂപ്പൊക്കെ കൈയ്യിൽ വെച്ചോണ്ടിരുന്നാ മതി.”
“നിന്റെ പഠിത്തം ഒക്കെ എങ്ങനെ പോകുന്നു? സെക്കന്റ് ഇയർ മുതൽ ശരിക്കു പഠിക്കണം. സബ്ജക്റ്റ് തുടങ്ങുകയല്ലെ. ഏതാ നിന്റെ ബ്രാഞ്ച്? ‘ അകത്തെക്ക് കയറി എന്റെ സ്റ്റുഡി ടേബിളിനു താഴെ നിന്നും കസേര വലിച്ചിട്ടിരുന്ന കല്യാണി ചോദിച്ചു
“അങ്ങനെ പറഞ്ഞ് കൊടുക്കൂ മോളേ.. കോളേജിൽ എത്തിയതിൽ പിന്നെ പരീക്ഷ അടുക്കുവൊൾ അല്ലാതെ പുസ്തകം കൈ കൊണ്ട് തൊടില്ല.” മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ നിന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു “ബയൊട്ടെക്നൊളജി. ഞാൻ വേണ്ട സമയത്ത് പഠിക്കുന്നുണ്ട്. കൊളേജിൽ ഇത്രയൊക്കെയാണ് എല്ലാവരും പഠിക്കുന്നെ’ ഞാൻ ന്യായീകരിച്ചു. “അല്ലേലും ആണുങ്ങൾ എല്ലാം ലേസിയാ.. എക്സ്സാം വരുമ്പോൾ ആണ് ബുക്സ് കയ്യിൽ എടുക്കുന്നെ.” കല്യാണിയുടെ വക പാര.