അശ്വതി : അതേ.. കുരുത്തക്കേട് ഒന്നും കാണിക്കാന്ന് വിചാരിക്കണ്ട.. എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമല്ല.. ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന ആ പെങ്കൊച്ചുങ്ങളുടെ സുരക്ഷയ്ക്കാ നിന്നെ ഇവിടെ കിടത്തിയെ..
ഞാൻ : എന്റെ പൊന്ന് അച്ചൂ നീ അതൊന്ന് വിട് പ്ലീസ്..
മ്മ്മ് നീ കിടന്ന് ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്..
അവള് എനിക്ക് എതിരായിട്ട് കിടന്നു…
ഞാൻ അവളുടെ പിൻ ഭാഗം നോക്കി കിടന്നു..
അച്ചൂ… അച്ചൂ..
മ്മ്മ്മ്..
തിരിഞ്ഞ് കിടക്കുവോ?
എന്തിനാ?
നിന്നെ കാണാൻ..
എന്നെ കണ്ടിട്ടില്ലേ?
പ്ലീസ് ഒന്ന് തിരിയ്…
അവള് തിരിഞ്ഞെന്നെ നോക്കി കിടന്നു അവളുടെ രണ്ട് കൈകളും തലക്ക് താഴെയായി വച്ചിരുന്നു…
എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം മാറീല്ലേ..?
ഇല്ല…
എന്നോട് ക്ഷമിക്കുവോ?
ഞാനാരാ ക്ഷമിക്കാൻ…
നിന്റെ അരവിന്ദ് ചേട്ടൻ നല്ലവനാണോ?
അറീല്ല..
പിന്നെന്തിനാ ഇഷ്ടാന്ന് പറഞ്ഞെ?
നിന്നെ നോവിക്കാൻ..
ഞാനൊരുപാട് വേദനിച്ചു അത് പോരെ?
ഇപ്പോ നീ എന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നതോ?
എന്ത്?
അനഘ പ്രവീണ എത്ര പെണ്ണുങ്ങളാ..
അവരൊക്കെ പെങ്ങന്മാരെ പോലാണ്..
മ്മ്മ്.. അന്ന് നീ അങ്ങനെ ചെയ്തപ്പോ ഞാനെത്ര വിഷമിച്ചൂന്ന് അറിയോ?
മ്മ്മ്.. സോറി.. അന്നെന്റെ മനസ്സ്..
മ്മ്മ്മ്…
കാലൊന്ന് നോക്കിക്കോട്ടെ ഞാൻ…
എന്തിനാ അന്നത്തെ പോലെ വൃത്തികേട് ചെയ്യാനല്ലേ?
ഞാനൊന്നും മിണ്ടീല്ല…
കതക് കുറ്റി ഇട്ടിട്ട് വന്നു നോക്ക്….
ഞാൻ ചാടി എണീറ്റ് പോയി കുറ്റി ഇട്ടു.