രാഗിണിയുടെ അപൂര്‍വ്വ ദാഹം 7 [Biju]

Posted by

എന്‍റെ സ്വന്തം സ്വത്വബോധം എന്താണ് എന്ന്

എനിക്കറിയില്ല.

ഈ ലോകത്ത് ഒരു വ്യക്തിക്കും ആത്മഞ്ജനം ഇല്ല എന്ന്

തന്നെ ആണ് എന്‍റെ ധാരണ.

എന്‍റെ ധാരണ ശരി ആയിരിക്കണം എന്ന് ഒരു ഉറപ്പും ഇല്ല.

ഞാന്‍ അവളുടെ കൈകള്‍ പിടിച്ച് പതുക്കെ അവളെ

പാറക്കെട്ടുകള്‍ ഇറക്കി.

ഞങ്ങള്‍ കാറിന്അടുത്തേക്ക് നടക്കവേ അവള്‍ എന്റെ

കൈ പിടിച്ച് നടന്നു. നടക്കും തോറും അവള്‍ പതുക്കെ

പതുക്കെ എന്നിലേക്ക് അടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു ഒടുവില്‍

എന്റെ വയറിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു അവള്‍ എന്റെ

തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കൊണ്ട് നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി.

എന്തുകൊണ്ടോ എനിക്കു അവളോടു അപ്പോള്‍ അല്പ്പം

വല്‍സല്യം തോന്നി.

**************************

**************************

**************************

അവള്‍ ബെഡില്‍ അകലം പാലിച്ച് കൊണ്ടാണ്

കിടക്കുന്നത്.

ഇന്ന് വൈകുന്നേരം ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ സംസാരിച്ചു

എങ്കിലും ഒന്നും എവിടേയും എത്തിയില്ലല്ലോ. ഓരോന്ന്

ആലോജിച്ചു കിടക്കുമ്പോള്‍ രാഗിണി പതുക്കെ എന്‍റെ

അരികിലേക്ക് വന്നു കിടന്നു. പതുക്കെ എന്നെ

കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

രാഗിണി : അജയേട്ട

ഞാന്‍ ; ഉം

രാഗിണി : എന്തിനാ ഇങ്ങനെ സങ്കടപെടുന്നത് ?

അജയേട്ടനു അത്ര ദു:ഖം ഉണ്ടെങ്കില്‍ അജയേട്ടന്‍ എന്‍റെ

അമ്മയെ അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ ബെഡ് റൂമിന്‍റെ

പുറമെ ഇരിക്കേണ്ടി വന്ന ഞാന്‍ എത്ര ദു:ഖിച്ചിട്ടുണ്ടാവും

എന്ന് അജയേട്ടന്‍ ഓര്‍ത്തിട്ടുണ്ടോ ?

ഞാന്‍ : നിനക്കു എന്തു ദുഖം ? അതൊക്കെ നിന്റെ

ആഗ്രഹങ്ങള്‍ ആയിരുന്നില്ലേ ?

രാഗിണി : അതേ അതൊക്കെ എന്‍റെ ആഗ്രഹങ്ങള്‍ തന്നെ ആണ് , പക്ഷേ ഞാന്‍ ദു: ഖിച്ചിട്ടും ഉണ്ട്, ദു:ഖം തന്നെ

ആണ് എനിക്കു ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഞാന്‍ അത് വേറെ ഒരു

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *