കാലുകൾ ടേബിളിന്റെ സൈഡിൽ ലോക്ക് ചെയ്തു.
സനുഷ ട്രേയിൽ ഫസ്റ്റ് എയിഡ് കിറ്റുമായി വന്നു. എല്ലാവരും സർജിക്കൽ ഗ്ലൗസ് എടുത്തിട്ടു.
അനു സലൈൻ സൊല്യൂഷൻ എടുത്തിട്ട് വിദ്യയെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി. അവൾ കയ്യിൽ പഞ്ഞിയുമായി അനുവിനെ നോക്കി ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
അനു സൊല്യൂഷൻ നേരെ സുധിയുടെ ചന്തികളിലും തുടകളിലും കണങ്കാലിലും ഒക്കെ ഉള്ള മുറിവുകളിൽ ഒഴിച്ചു. ഇത്തവണ നീറ്റൽ സുധിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു. കരയാതെ പിടിച്ചു നില്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും സഹിക്കാനാവാത്ത നീറ്റൽ കാരണം അവൻ വല്ലാതെ ഒച്ചയുണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങി.
“അടങ്ങി കിടക്ക് ശവമേ.” അനുവിന്റെ സൈഡിൽ നിന്ന സനുഷ സുധിയോട് ആക്രോശിച്ചു.
“മോങ്ങട്ടടീ. അവന്റെ രോദനം കേൾക്കാൻ തന്നെ ഒരു സുഖമല്ലേ?” അനു അവളോട് അത് പറഞ്ഞപ്പോ അവർ എല്ലാവരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
മൂന്ന് പ്രാവശ്യം അവൾ സൊല്യൂഷൻ അവന്റെ മുറിവുകളിൽ ഒഴിച്ച് ക്ളീൻ ചെയ്തു. അതിന് ശേഷം ബീറ്റാഡീൻ എടുത്ത് അതിൽ തേച്ച് പിടിപ്പിച്ചു,
സഹിക്കാനാവുന്നതിലും അപ്പുറം ആയിരുന്നു അവന് ആ നീറ്റൽ. അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ശരിക്കും വെള്ളം വന്നു. കൈമുഷ്ടി ചുരുട്ടി പിടിച്ച് അവൻ ആ വേദന അടക്കിപ്പിടിച്ചു കിടന്നു.
“നോക്കെടീ, അവൻ കരയാൻ തുടങ്ങി.” അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ചൂണ്ടി സനുഷയാണ് അത് പറഞ്ഞത്.
“ഇപ്പൊ നിനക്ക് സമാധാനം ആയില്ലേ?” അനുവിന്റെ കയ്യിൽ അടിച്ചു കൊണ്ട് വിദ്യ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എവിടെ? മിസ്സിന്റെ എക്സിനെ നമ്മൾ ടോർച്ചർ ചെയ്തതിന്റെ നൂറിലൊന്ന് വരുമോ ഇത്? അന്നത്തെ അവന്റെ കരച്ചിൽ ഓർക്കുമ്പോ ഇപ്പോഴും എനിക്ക് ഒലിക്കാൻ തുടങ്ങും.” അനു പറഞ്ഞു.